17
Aug
2009
0

17 augustus 2009 – 17:30 local time
Santa Cruz, California, Verenigde Staten

Hans heeft in zijn vorige verslag al een melding gemaakt van het laffe drinkgedrag meneer Geven. Hij zelf pretendeert dat hij een beetje ziek is, naar mijn inzicht dikke bullshit (wel vertaald: stierenstont). Hij heeft er immers zelf voor gekozen om met de grote jongens op vakantie te gaan. Waarschijnlijk zal hij voor dit laffe drinkgedrag nog worden vervolgd in Tunnis city en terecht lijkt me.

Zoals elke dag moesten wij weer wachten op Harm, tot grote ergernis van ons allen, geeft wel Harm. Vandaag stond de bajes op het programma oftewel Alcatraz, waar ze vroeger (mijn tijd dus) de zwaarste criminelen ter wereld vast hielden. We hebben ons zelf even snel opgefrist, voor zover dat bij sommige van ons mogelijk is. Vervolgens liepen wij richting de pier, waar de boot richting het gezellige bajes eiland Alcatraz vertrok. We moesten daar nog een half uurtje wachten, dus we dachten, laten we onze nekken nog maar weer eens een beetje spekken. We hebben dus wat hotdogs naar binnen gegooid.

Na het gesnack konden we de boot enteren, spannend! Onze Mark was zo opgewonden dat hij stond te trappelen en springen als een klein kind dat net een grote lolly van papa en mama had gekregen, toch leuk voor die jongen. Eindelijk op het bajes eiland aangekomen, hebben we eerst een sanitaire stop gemaakt. Toen hebben we een video te zien gekregen over de historie van de bajes, was zeker de moeite waard. Na de video hebben wij de audio tour gedaan. Hier krijg je een koptelefoon op en zo word je door de bajes geleid. Het was zeker de moeite waard om dit een keer gezien te hebben.

Weer teruggekeerd op het vaste land, zijn wij naar Fisherman’s Warf (Pier 39) gegaan. Deze pier staat bekend om zijn velen zeeleeuwen dit hier gezellig met zijn allen lam liggen te liggen. Wij hebben hier nog een hapje gegeten, wat uiteindelijk nog redelijk aan de prijs was. Maar we hadden geluk, we mochten zelf kiezen of we onze gay-ober 16, 18 of 20 procent fooi gaven. Wat denk je, we hebben hem genept en maar 14 procent fooi gegeven.

We zijn vervolgens naar het beroemdste straatje uit San Fransisco gelopen, de Crookedest Street ook wel bekend als het zigzag weggetje. Het was wel aardig om te zien, maar in mijn ogen was het maar een laf weggetje. Vervolgens zijn wij terug gegaan naar het motel, waar onze Harm zijn vrouwelijke kant weer eens te boven kwam. Onze Harm ging gezellig met al zijn vrienden een wasje draaien, alleen dus.

‘s Avonds zijn wij een lekker potje gaan bowlen. Waarom Harm hieraan mee heeft gedaan mag Joost weten, want zo slecht heb ik nog nooit iemand zien gooien. Na enkele slecht worpen zegt meneer dat het aan zijn knie ligt, is ook Harm. We hebben drie potjes gespeeld waarvan onze Harm drie keer laatste is geworden. Na wat ballen gegooid te hebben, zijn we wat gaan snacken. Voor de verandering weer eens burgers met friet.

Na het bowlen gingen wij door naar de wereldberoemde kroeg ‘Toronado’. Dit is een kroeg waar ze gewoon te veel verschillende soorten bier hebben oftewel een biercafe. Het mooiste van alles is nog dat onze Harm frisdrank bestelde, maar deze niet kreeg. De barman zei dat ze die bocht niet verkocht en terecht dacht ik zo. Ik snap wel dat hij die anti-bier gevallen niet moet, dus zat onze Harm braaf aan het kraanwater, dat had hij dan nog net wel.

Ik wil er eigenlijk geen worden aan vuil maken, maar onze Mark was voor de tweede dag op een rij, ja u hoort het goed, voor de tweede dag op een rij laf drinkgedrag aan het vertonen. En natuurlijk kwam hij weer met het smoesje van, oh ik ben zo ziek. Dan heb ik zo iets van, doe dat in je eigen tijd.

Op ongeveer 80 procent van alle geweldige dingen die wij die dag gezien, gegeten of niet gezien hebben zei onze Harm: ‘ik mag da wel’. Morgen gaat onze tocht langs de kust beginnen waarvan ozne Herm verslag zal doen.

Door: David

Written by Harm

Geen comments »

Plaats een comment