31 januari 2011, Quito, Pichincha, Ecuador
Pichincha heeft er uiteindelijk niet zo hard ingehakt als ik gedacht had. Ja, ben wel een keer wakker geworden met kramp in m’n schenen — of all places. Maar als ik wakker wordt heb ik enkel wat spierpijn in de plek waar spier overgaat in pees, ideaal dus! Na het ontbijt op weg naar school. En ditmaal niet in het oude pand, nee, Franklin (de directeur van de school) heeft een nieuwe verdieping aangekocht. Een prachtig pand met mooie houten vloer, hoge plafonds en ramen aan iedere zijde van het gebouw. Een hele vooruitgang. Wel jammer dat er nog geen internet is. Ik ben dus gedoemd om iedere dag in het naaiatelier op de hoek te gaan zitten voor m’n portie internet.
Naast het nieuwe pand is er ook een nieuwe student, de Nederlandse Wouter uit Rotterdam. Altijd leuk! Na de les richting de KFC gegaan voor kip popcorn, jawel, om daarna door te gaan richting het naaiatelier om jullie op de hoogte te houden van m’n vorderingen en om wat afspraken met andere expats te maken. Eenmaal thuis de was gedaan — jawel, jawel — en met July een balletje getrapt. Haar school organiseert voor dinsdag namelijk een partijtje voetbal in het park en ook niet studenten zijn uitgenodigd. Eens kijken of ik er nog iets van kan ;).
Ik heb aangegeven dat ik niet mee eet, ik wil namelijk met Jayne de lokale delicatesse gaan proeven: cavia! Helaas is dat nog niet gelukt, aangezien m’n vegetarische maatje $11 wel veel vond voor een halve cavia, die ze waarschijnlijk toch niet helemaal op gaat eten. Dus eten we bij de Indiër.
Men zegt dat toeval niet bestaat, maar werkelijk waar, we komen de Indiër binnenlopen en wie zit daar aan een tafeltje een boek te lezen, wachtend op haar eten: het Canadese meisje die we gisteren tegenkwamen op Pichincha: geweldig! In een stad met 1,7 miljoen inwoners…
Erg lekker gegeten, maar uiteraard goed pittig, zelfs als je ‘poco picanto’ zegt. Het doet Jayne ook herinneren aan thuis, waar Indisch volgens mij landelijk gerecht #2 is ;). ‘Cuj’ (cavia dus) komt vanzelf nog wel aan de beurt :D. Eenmaal thuis nog wat gebabbeld met m’n nieuwe Amerikaanse roomies. Het school-, gezondheidsysteem van de VS besproken en vergeleken met Nederland, evenals hun studie. Kortom, toch weer stiekem een interessant dagje. Morgen eens kijken of we een balletje kunnen raken!
