5 februari 2011, Mindo, Pichincha, Ecuador
Nieuwe dag en een andere kaart… Zoals ik al zei: het echte reizen gaat nu beginnen. ‘s Ochtends vroeg eruit, want m’n tas was nog niet helemaal ingepakt. Mede omdat ik daar gisteren de puf niet meer voor had en omdat de was die ik gistermiddag gedraaid had nog niet helemaal droog was. Dus ging de wekker om 6u. Spullen ingepakt in twee delen. M’n grote backpack laat ik nog enkele dagen bij de familie staan, dus m’n dag rugzak klaargemaakt voor een weekendje weg richting Mindo. Een klein (toeristisch) dorpje waar enorm veel te doen is.
Om 8:30u afgesproken met Jayne, Fabien (een Zwitser), Louise (een Deense) en Kanerva (een Finse) om een taxi richting de bus terminal in het noorden te pakken. Vanuit daar de bus richting Mindo gepakt, een reis die ongeveer twee uur duurde. Het bleek dat de bus nogal vol zat, Fabian dus op de grond tussen ons allen in, m’n knieën doen er nog pijn van ;). Na een heerlijk typisch Zuid Amerikaanse rit (racend langs bergkliffen, hellende bussen en stops op de meeste wazige locaties) in Mindo aangekomen om een hostel te zoeken. Op aanraden van anderen en de Lonely Planet bij hostel El Rocio. Ietsje buiten het dorpje midden in de jungle. Werkelijk fantastisch, we sliepen op zolder met een uitloop (balkon) met drie hangmatten van waaruit je in de bananenbomen kolibri’s kon zien vliegen: hell yeah!
Voor de lunch het dorpje ingegaan en daar een heerlijke gebakken tilapia met rijst en het aparte type grote gebakken banaan gegeten. Daarna richting een kleine ecologische chocolade fabriek gegaan. Normaliter is er een tour om 16u maar onze groep was groot genoeg om een privé tour te krijgen. De Ecuadoriaans-Amerikaanse Francisco leidt ons rond en het was werkelijk waar geweldig. Van theorie (historie), tot aan het verbouwen van kruiden (mint, limoengras, etc. etc.) die ze met chocolade willen gaan mixen, tot het hele productie proces. Een hele coole onderneming, waar men probeert alle (afval)producten te gebruiken. Zo hebben ze barbecue saus met, jawel chocolade en ze zijn ook bezig chocolade bier te maken — zou er dan toch hoop ik donkere dagen zijn voor deze bierweigeraar — daarover later meer. Als we terugkomen in het eet gedeelte worden Fabian en ik aangezien voor twee broertjes door de dames achter de bar en of we ‘s avonds iets te doen hadden, gih gih. Het zal natuurlijk vooral aan Fabian hebben gelegen :)…
Het leukste van de tour volgt dan: het proeven. We hebben voor ons chocolade nectar (die wordt gebruikt voor de barbecue saus), pure 100% vloeibare chocolade, suiker, gember, gedroogde rode peper en de barbecue saus. Eerste de barbecue saus, heel apart, inderdaad, barbecue saus met een lichte (bittere) chocolade saus. Daarna de nectar, erg zuur, sterk en bitter. Toen de chocolade, niet echt lekker. Het kruimelt direct in je mond en is erg bitter. En toen de truck: de chocolade op je lepel doen en daarna in de suiker dippen: yes, dat is chocolade. Hetzelfde truckje doen we, alleen nu met gember olie erbij (heel apart) en daarna met chocolade, suiker en de rode peper (nog aparter en niet echt mijn ding). Hele leuke ervaring, waarna we nog ijs kregen en een brownie — volgens Francisco de beste ter wereld, ik geef toe, ik heb heel weinig betere gehad.
Op de weg terug doen we acht verschillende toeristische agentschapjes aan voor de dag van morgen. Ze bieden allemaal hetzelfde aan, voor dezelfde prijs. We boeken de activiteiten voor morgen uiteindelijk bij de meest meewerkende señor. Daarover morgen meer. Eenmaal terug in het hostal onszelf klaargemaakt voor de avond en daarna gegeten in een lokaal restaurant. Friet met een stukje vlees, daar maak je ondergetekende altijd wel blij mee. Op zoek naar een beetje volle bar valt erg tegen, dus besluiten we terug te gaan naar het hostel, maar niet voordat we in de supermarkt de nodige drank in hebben geslagen :). Bij het hostel zijn er drie Engelse heren die precies hetzelfde idee hadden. Aanschuiven dus en verhalen uitwisselen. Jawel, het werd een late avond, met prachtige verhalen en nieuw geleerd dobbelspel en veul drank. Rond 3u gingen de oogjes dicht, met boven me neerkletterende regen op het ijzeren platen dak, gelukkig slaap je ietwat bedwelmd dan wat sneller…
