25 maart 2011, Huanchaco, Trujillo, Perú
Tijdens de nacht zijn er drie nieuwe roomies gearriveerd. Tijdens het ontbijt al snel even kennis gemaakt. Die gaan we vanavond — het is immers vrijdag 🙂 — nog wel zien. Voor Kaleva is het zijn laatste dag in Huanchaco, hij vertrekt vanavond naar het noorden en heeft voor vandaag een surfles op het programma staan. Ik heb vandaag een dagje Trujillo op het programma staan en wil de archeologische site tussen Trujillo en Huanchaco, Chan Chan, gaan bezoeken.
Ik pak de combi taxi richting Trujillo en vraag of ik er bij Chan Chan af kan worden gedropt. Dat was geen probleem. Vanaf de weg loop ik in twintig minuten richting de site. Het blijkt dat er vier verschillende sites te bezoeken zijn, één ervan is echter het museum. De Chan Chan site zelf is erg mooi gerestaureerd en de tempel ziet er behoorlijk gaaf uit. In het midden is een waterplaats en de plaats voor de tombe is daarachter te vinden. Na deze site loop ik richting het museum, wat een zware tegenvaller is. Maar goed, zoals ik gisteren al zei, genoeg museums over de sites gezien.
Ik stap weer in de combi om ietsje later uit te stappen. In één van Trujillo’s buitenwijken ligt namelijk ook nog een site. Wat navraag in de buurt brengt me daar uiteindelijk. Heel grappig, midden in de wijk ligt een kleine site (Huaca Esmeralda) van ongeveer 100 meter bij 100 meter. De man bij de poort kijkt verbaasd als ik arriveer. Het blijkt dat niet veel gringo’s deze site bezoeken, ben ik toch weer even vet origineel. Tien minuten later heb ik het wel gezien en pak de combi richting het centrum van Trujillo.
Ik lunch daar in een ander, maar opnieuw chique, restaurant. Er staan een paar dingen op het programma. Ten eerste moet ik een busticket hebben voor het vervolg van m’n reis morgen, dat is gelukt. Plus ik schaf een USB stick aan. Het is weer tijd een backup van alle foto’s en filmpjes naar huis te sturen. In de namiddag keer ik terug in Huanchaco. Ik ouwehoer wat met wat gasten, hang in de hangmat en internet het nodige. Kaleva heeft z’n surfles er inmiddels opzitten en we besluiten wat te gaan eten in een hostel verderop in het stadje.
Daar zien we de twee roomies die vanochtend gearriveerd zijn en schuiven aan. De Engelse Andy en de Amerikaanse Chris zijn allebei surfers en zijn allebei (los van elkaar) de Ecuadoriaanse en Peruviaanse kust aan het afgaan. Na het eten gaan Kaleva en ik wat eerder terug, hij moet namelijk z’n taxi halen. Na gedag te hebben gezegd komen Chris en Andy net terug. We worden door een Amerikaanse groep van het Peacecorps uitgenodigd voor een drinking game. Daarna is het plan richting een strandfeest te gaan waar een reggeaband op zal treden. Dat laten we ons natuurlijk geen twee keer zeggen.
De drinking game eindigt zoals verwacht. De meeste Amerikanen zijn al behoorlijk naar de klote, al hadden ze natuurlijk de grootste mond, en halen het strandfeest niet. Wij — uiteraard, whaha 🙂 — wel en het feest is al behoorlijk bezig als wij stoere kerels aankomen, haha ;). Andy en Chris zien de nodige bekenden, dus het is weer gemakkelijk vriendjes en vriendinnetjes maken. We dansen de nacht weg, zoals ze dat letterlijk vertaald noemen.
We komen rond 4:30u terug in het hostel. Niet erg voor mij, maar Andy heeft morgenvroeg een vlucht vanuit Trujillo richting Lima. Nouja, morgenvroeg, over een uurtje zeg maar. Chris, Andy en ik zetten allemaal onze wekker voor hem. Maar op de één of andere manier mocht dat allemaal niet echt baten. Andy wordt gewekt door de jongen achter de receptie, z’n taxi staat namelijk voor de deur. De volgende dag blijkt dat Andy het vliegtuig gewoon gehaald heeft, eind goed, al goed ;).
