5 april 2011, Huaraz, Ancash, Perú
Na de flinke hike van gisteren, die overigens helemaal beloond werd door het enorm prachtige uitzicht, staat er vandaag een mountainbike tocht op de planning. Tijdens het ontbijt staat Teo klaar met broodjes met gebakken knoflook. Daar zal m’n gids blij mee zijn ;). In de ochtend boek ik wel snel m’n hostel voor in Lima, waar ik vanavond naar wil vertrekken.
Aangekomen bij m’n gids, Julio, is het tijd m’n fiets te prepareren. Een degelijke Specialized fiets, met goede remmen. Dat stemt gelukkig. We pakken zodadelijk namelijk de taxi richting 3.900 meter hoogte. Om vanuit daar onze tocht te beginnen. Julio is zo’n beetje dé mountainbike guru van Huaraz en omstreken. Hij kent iedere track in de omgeving en knutselt daar iedere maand wel weer een nieuwe bij. Vandaag is ook z’n jonge mechanicien mee, die moet namelijk een deel van de tracks toch ook een beetje gaan kennen ;).
De tocht bestaat uit veel mooie single tracks omlaag, over grasvelden met enorme stenen, gravelpaden, bredere asfaltwegen en rotspartijen. Heel erg cool! Julio heeft al snel door dat ik redelijk wat met een fiets kan en zegt al snel dat het vandaag de ‘expert route’ gaat worden. Oei, daar gaan we. De paden worden nog stijler en er wordt nog meer van m’n fiets techniek gevraagd. Het gaat echt prima, geen enkele keer op m’n plaat gegaan. Mooi dus!
Ook zitten er de nodige klimmetjes in, die erg pittig zijn vanwege de hoogte — en dus zuurstoftekort ;). Enige nadeel aan de hele rit zijn de enorme hoeveelheid honden, die het terrein van hun baas verdedigen. De meeste blaffen enkel en grommen wat en sommige rennen het hele eind achter je aan. Echter, de meeste enge zijn de honden die enkel hard achter je aan rennen, zonder te blaffen. Inderdaad, blaffende honden bijten niet, die andere hebben wel wat hapjes geprobeerd… Gelukkig werkt doorfietsen en een beetje trappen met je benen behoorlijk :).
Na ongeveer vier uur zijn we terug in Huaraz en bedank ik Julio voor de fantastische tocht. Het laatste gedeelte ging enkel over asfalt, waardoor we met ongeveer 65km/u Huaraz binnen kwamen vallen :D!
Na een douche in het hostel m’n biezen gepakt en opnieuw in California Café de middag doorgebracht, met m’n maatje netbook erbij. Ook een backup USB stick op de post gedaan en m’n blog een beetje bijgewerkt. Daarna tas ingepakt en wat gegeten. Afscheid genomen van het hele gezin van Caroline Lodging. Fantastische gastvrije mensen, te gek! Daarna opgegaan richting de terminal. Ditmaal een luxe bus gekozen van Cruz del Sur. We krijgen een dekentje, kussentje en zelfs nog wat avondeten plus de gordel moet om. Alsof we in een vliegtuig zitten.
De weg richting Lima verloopt voorspoedig en ik heb goed geslapen. Maar over dat avontuur in een volgende blog uiteraard meer ;).
