Dinsdag 20 september 2011 — Miami Beach, Florida, Verenigde Staten
Na weer een gruwelijk kort nachtje, begint de dag weer. Het is al weer 8u. Heb ik toch nog 3,5 uur kunnen pitten in ‘the love suite’. Na een goeie douche, zie ik er waarschijnlijk nog uit als een zombie, zo voel ik me tenminste. Maar ik ben niet de enige. De heer Raaijmakers ligt ook nog behoorlijk levensloos in het hemelbed. Waarschijnlijk nog in dromenland over zijn Noorse vos, die een dezer dagen wel in de overgang zal raken.
Na een lekker ontbijtje (dit keer echt lekker, geen vatsigheid) op de veranda van ons hotel, vervolgen wij onze weg naar een partyboot. Jazeker, we gaan met een boot mee vandaag. Een super grote catamaran. Bij aankomst moet er nog betaald worden. En uiteraard nog wat formulieren ingevuld worden. Vraag maar niet wat voor formulieren, want ik heb geen idee, gewoon blind ingevuld! Want bepaalde iemanden zouden op dit moment zo mee kunnen doen in de film The Living Death, zonder ook maar enige make up.
Als we vertrekken zitten er ongeveer 30 man op de boot, waaronder een paar mooie vossen. Kom ik nog op terug. Na een uurtje varen komen we aan bij het koraalrif, hier gaan we snorkelen. Uiteraard de briefing van onze langharige beach boy captain gemist, want iedereen lag totaal naar de klote ergens op de boot. Maar dat kan de pret niet drukken. Dus flippers aan, snorkel en bril op, en springen maar. Als ik na een half uurtje vissen spotten weer uit het water kom, besluit ik even te checken hoe het met mijn homeys is.
Deze zijn uiteraard alweer aan boord. Want Boekel en Niels R. zijn erachter gekomen dat je dus niet met little jelly fishes over kunt gooien. Voor de leken onder ons, dat zijn kwallen. Maar ze werden uiteraard goed verzorgd door onze beach boys lifeguard. Ze werden namelijk sensueel ingesmeerd met wat azijn. En ja hoor, de liefdesvonken vlogen over het dek en de boys werden even mee benedendeks genomen. Of ze ook echt genomen zijn weet ik niet, want ik besloot na het zien van dit spektakel nog maar even het water in te gaan. Na een half uurtje werd het zeil gehesen en gingen we op weg naar de volgende locatie.
Hier meerden we aan op een grote vlonder, een paar kilometer uit de kust. Hier werden we in groepen verdeeld van tien. Bij ons in de groep zaten nog een paar Duitsers. Wij begonnen op deze locatie met parasailen. Met een kleine speedboot gingen we weer terug de zee op. Na een korte uitleg van de captain en zijn lieftallige assistente werd de chute opgelaten. Dit ging mis want de touwen zaten in de knoop. Vonden wij niet erg, want nu moest de assistente uit de kleren om het water in te gaan. Hiervan zijn uiteraard de nodige foto’s gemaakt.
Toen kwam het grote moment en moest ondergetekende even zijn semi hoogtevrees aan de kant schuiven en werd ik samen met Hermpy aangekoppeld aan de chute. De captain vond het ook mooi om een beetje te kutten en werden we uiteraard eerst nog even door het water gesleept. Daarna gingen we ongeveer 50 meter de lucht in. Hermpy vond het blijkbaar ook nog nodig om even te kutten door wat heen en weer te slingeren. Dit werd uiteraard meteen bestraft. Hij schoof namelijk uit zijn zitje en kon de rest van de trip vervolgen met een afgeknelde balzak. Oftewel, haha: sukkel! Na ons volgden de andere boys nog in een soortgelijke trip en gingen we weer terug naar de boot.
Hier stond ons nog wat moois te wachten, namelijk een ritje op jet-skis. Maar nog even geduld want er is nog een andere groep bezig. Maar wij hebben uiteraard alleen maar oog voor een bepaalde jet-ski. Hierop zitten namelijk twee gruwelijk mooie Oekraïense vossen. (Foto’s zijn beschikbaar voor slechts 3 dollar.) Deze vossen konden ook nog behoorlijk vlammen op de jet-ski. Ze werden dan ook snel naar de kant gehaald omdat ze bijna een boot hadden geramd.
Toen wij aan de beurt waren kregen we een korte uitleg. Waar volgens mij niemand iets van mee heeft gekregen, ja alleen dan waar de gashendel zit. Hierna konden we ongeveer 20 minuten vlammen en jullie kunnen wel raden hoe dit er aan toe ging. Maak ik daarom ook geen woorden over vuil. Weet wel dat iedereen behoorlijke spierpijn had hierna.
Nu volgde het laatste deel van onze tocht, we konden nog wat zwemmen rondom de boot waar ze ook nog een watertrampoline hadden, werd meteen geclaimd door Hermpy. De andere boys kozen uiteraard voor het pils drink gedeelte. Ondertussen zette de boot weer koers richting haven.
Bij aankomst in de haven vervolgde wij onze trip richting Miami Beach. Hier kwamen we pas laat aan, waarna wij de sleutels kregen van ons appartement voor de komende vier nachten. Uiteraard meteen neergeploft en pitten na deze lange dag. Morgen dus Miami onveilig maken.
Door: Teek
