zeroxcool.net – Harm van Tilborg

11 februari 2011, Baños de Agua Santa, Tungurahua, Ecuador

Je vindt inmiddels aan de rechterkant van m’n blog de (veelal Engelse) Facebook status updates. Dat moet jullie een klein beetje tevreden houden als er weer een lange tijd geen nieuwe blog posts zijn ;).

Geen spierpijn! Het is een wonder! Na m’n beklimming van gisteren voelt alles spik en span aan, zelfs m’n knieën. Sorry, ik dacht direct aan m’n (kleine) verhaal over de vrijdag te beginnen, maar ik zal eerst m’n excuses aanbieden vanwege de enorme achterstand in blog posts. Dat probeer ik één dezer dagen goed te maken, te beginnen met deze post.

10 februari 2011, Latacunga, Cotopaxi, Ecuador

Gisteren heb ik zoals gezegd een tour voor mezelf geboekt om de vulkaan Ilinizas Norte te gaan beklimmen. Ben gerust, het is een vulkaan in rust. Het is zelfs onbekend wanneer deze voor het laatst is uitgebarsten. Daar hoeven we onszelf dus niet druk over te maken vandaag :). Om 7u word ik opgepikt door Cristian, inderdaad dezelfde gids die ons heeft gegidst rond Quilotoa afgelopen dinsdag. Maar voordat we koers zetten richting de Ilinizas vulkanen — het zijn er namelijk twee: Norte en Sur — halen we de tweede gids van de dag op: Fernando. Ik heb geluk vandaag, aangezien Fernando de route moet leren kennen heb ik twee man sterk bij. Altijd handig mocht ik total loss naar beneden worden gedragen…

9 februari 2011, Latacunga, Cotopaxi, Ecuador

Jayne en Kath hebben gisteren besloten de kust op te gaan zoeken, aangezien Jayne nog steeds niet helemaal fit is en Kath volgende week een vlucht richting Colombia heeft. Ik zeg ze allebei in de ochtend gedag en ga ze stiekem wel missen. Dat geeft mij tijd na te denken wat ik ga doen, Cotopaxi of toch een lagere vulkaan. Plus ik moet nog steeds een nieuwe camera scoren en de nodige blogs schrijven. Een tranquilo dagje dus, die stiekem goed gevuld is.

8 februari 2011, Latacunga, Cotopaxi, Ecuador

Zoals gezegd, een bezoek aan de Quilotoa-loop staat op het programma. Na een heerlijk ontbijtje gaan we (Jayne en ik) richting ons tour bureau. Daar zien we dat er nog een andere (ietwat oudere) Britse dame met ons meegaat die dag. Shelly is lerares Engels voor mensen voor wie dat een tweede taal is. Ze heeft onder andere gewerkt in Seoul, Calí en vele andere plaatsen. Plus ze is plat Brits, dat belooft een dag vol mooie verhalen te worden…

We stappen in een mooie 4×4 jeep samen met onze gids van de dag Cristian. De rit richting het kratermeer duurt normaliter ongeveer 1,5 uur, maar we zullen tussendoor nog verschillende andere locaties aandoen. Zo starten we bij enkele beelden die de verschillende perioden uit de Indígenas (indianen) tijd aanduiden. Wat later bij een galerie met allemaal kunst gemaakt door de lokale bewoners. Jammer dat ik nog een hele reis voor de boeg heb, anders was er zeker wat mee terug gegaan in de koffer. De rit gaat verder langs bochterige bergweggetjes naar een maximale hoogte van 4km. We rijden door prachtige landschappen waar ieder kwartier zich iets anders afspeelt. Van een Engels landelijk landschap, tot een landschap dat je enkel kent uit films, prachtig! Naast de plaggenhutten waarin nog steeds enkele Indígenas wonen — met op de grond vaak cavia’s, juist het eten voor de toekomst wordt daar vet gemest — komen we ook langs veel kleine dorpjes en uiteindelijk in een heus stadje.

7 februari 2011, Latacunga, Cotopaxi, Ecuador

We worden wakker na een spannend nachtje, maar we zijn uiteindelijk veilig en wel in het juiste bedje van hostel Tiana beland. Tijdens het ontbijt (croissants, banaan-/sinaasappelsap en koffie) zien we de Ierse Kath. Dat was gelukkig allemaal gepland, maar omdat we zo laat aan zijn gekomen hadden we haar nog niet gezien. Na het ontbijt wat Skypen, internetten en ervaringen met andere gasten uitwisselen. De reden dat we in Latacunga zijn is voornamelijk de vulkaan Cotopaxi (een dikke 5,9km hoog) en het kratermeer Quitoloa. Daarover later meer.