8 augustus 2009 – 15:37 local time
Palm Springs, California, Verenigde Staten
Na een vermakelijk avondje werden we ‘s morgens toch weer allemaal wakker. We konden in ons motel genieten van een overheerlijk ontbijtje van geroosterd brood met boter en een lekker bakje koffie, waar een aantal van ons, degene die nog wat alcohol in hun bloed hadden, toch wel aan toe waren.
Na dit ontbijtje hebben we de auto naar Balboa Park gepakt. Dit park ligt langs de San Diego Zoo, maar aangezien we met het vrienden weekend een maand geleden al een dierentuin in Dublin hadden gehad hebben we deze dierentuin maar links laten liggen.
In Balboa Park staan een aantal fraaie gebouwen en een mooie botanische tuin, waar wij allemaal uitermate in geinteresseerd waren, we hebber er dan ook maar liefst 10 minuten over gedaan om de hele tuin te bezichtigen.
We hadden eigenlijk ook wel verwacht ene Sylvester Stallone, alias Rocky Balboa (the Italian Stallion) te zien boksen in het park, maar dit was niet het geval, waarschijnlijk omdat deze laffe herder weer eens geblesseerd was.
Na een korte wandeling door Balboa Park gingen we ergens in dit park op een grasveldje in de schaduw, aangezien het toch vrij warm was en de zon vrij fel, lafjes te relaxen en de planning voor de komende dagen door te nemen.
We besloten om vandaag nog naar Palm Springs te rijden en daar ergens een resort te zoeken voor een overnachting. Het enige wat we misten was een wegenkaart om een mooie route daar naar toe te zoeken.
We hadden dit park toch wel een beetje gezien en gingen met de auto richting het centrum van San Diego en hadden we allemaal toch wel weer zin in een tussendoortje, een hamburger of iets anders vettigs anders zouden we nooit echt dik worden hier. We kwamen uit bij de KFC, waar de kip rijkelijk in vet borrelde. Hans en Mark hadden bij de kip een vrij hete saus waarbij het toch wel aangenaam was om er wat vloeistof bij te consumeren.
Met een supermarkt in de buurt zagen we onze kans schoon om een wegenkaart aan te schaffen waarmee we onze route konden bepalen naar Palm Springs en dan onze langste rit tot nu toe te gaan maken. Een rit, met David achter het stuur, van ongeveer 180 mijl, waarvan ongeveer 40 mijl door de bergen waar David het tempo niet echt hoog kon houden, mede doordat het een vrij bochtig en heuvelachtig parcours was. Na dit stuk nam Hans het stuur over en kwamen we op de highway waar je eindelijk met cruise control kon gaan rijden. We reden steeds meer land inwaarts, waar we konden genieten van het uitzicht over de woestijn, dit uitzicht had wel wat weg van de hei in de Staatsbossen, het enige verschil was dat je hier wel met de auto doorheen mocht rijden en dat het iets uitgestrekter was. Ook de temperatuur liep op tot een schamele 38 graden Celsius.
We besloten om bij het eerstvolgende tankstation te gaan tanken en een ijsje te eten. Bij het tankstation aangekomen hebben dit ook gedaan, maar we zagen dat er ook een klein casino in het gebouw bij zat en we konden het niet laten om hier alvast ons geluk te gaan beproeven en wat ervaring op te doen om volgende week in Las Vegas met grotere bedragen te gaan gokken.
Ons geluk lag niet bepaald aan onze zijde en we stonden dan ook allemaal al vrij snel in de min. Dit mocht de pret echter niet drukken aangezien je niet altijd geluk kunt hebben en we er nog steeds vanuit gaan dat we dat in Las Vegas wel zullen hebben. En we vervolgenden onze rit weer.
Eindelijk aangekomen in Palm Springs rond 20:00u gingen we op zoek naar een resort. Na een aantal bezoeken bij deze resorts kwamen we er al vrij snel achter dat het er aardig veel gay-lord resorts waren en besloten om toch maar een normaal motel te boeken. Waarschijnlijk zouden wij toch niet hebben mogen boeken, omdat wij allemaal wel lichaamshaar hebben en de rest van de bezoekers daar niet (op Hans’ oksels na).
Na geboekt te hebben bij Motel 6, hadden we weer honger en gingen richting het centrum op zoek naar een buffet. Aangekomen bij een Chinees buffet gingen we ons hier eventjes vol eten. Schandalige prijzen hier! 7 euro’s voor een uitgebreid all you can eat buffet. Onder het genot van een lekkere Budweiser een een Diet Coke voor onze cola boy. Rond half 10 ging deze toko dicht en gingen we weer terug naar ons motel om voor de verandering maar een keer wat eerder naar bed te gaan. Na nog wat planning en overleg gingen we slapen om goed uitgerust te zijn voor de rit morgen van ongeveer 300 mijl naar Prescott, waar David een verslag over gaat maken.
Door: Hans
