zeroxcool.net – Harm van Tilborg

Van: Harm van Tilborg
Aan: Harm de Kleine
Onderwerp: Mijn ASP top 10 van 2010

Dag naamgenoot,

Zoals gezegd, waardeloze klote opgave, haha. Heel lastig. Ik merk zelf dat er veel albums tussen staan van voor oktober dit jaar. Misschien moet ik mezelf wat meer dwingen om nieuwe alba wat voorrang te geven. Ik denk namelijk dat Blaudzun, The Tallest Man on Earth, Jamiroquai, Warpaint en Tame Impala hier wel kans hadden iets hoger te eindigen… Anyways. M’n ‘sterren-teller-in-Winamp-average-Excel-berekenaar’ macro kwam hiermee aanzetten ;):

1. The National — High Violet

Ik kan met trots zeggen dat ik al overtuigd bezoeker van je The National kerk was, voorganger Harm, sinds Alligator. De heren uit Brooklyn, okay vooruit: Ohio, hebben me in zeer positieve zin verrast met dit prachtige album. En als je ze live gezien hebt, dan moet deze gewoon op één staan.

Parels: Terrible Love, Afraid of Everyone, Anyone’s Ghost

2. Arcade Fire — The Suburbs

Wat een kwaliteit leveren Win en z’n mannen (+ letterlijke vrouw) af. (En dat drie albums op rij.) De mystiek, power, ritmiek en boosheid? die te horen zijn op The Suburbs doet recht aan deze tweede plaats. Jammer dat ze Nederland tijdens de tour links hebben laten liggen…

Parels: We Used to Wait, Rococo, Deep Blue, Sprawl II

3. I Am Kloot — Sky At Night

Dit kwartje viel heel laat, maar worden dat dan vaak niet de beste albums? Vorige albums van de band uit Manchester staan hier inmiddels hoog op m’n backlog. Wat een fijne plaat zeg!

Owja: ik ga in januari voor een half jaar op reis, en heb het voorgevoel dat To The Brink (het dorpje waar ik woon heeft een prachtige Brink) een heul grote favoriet gaat worden die het verlangen naar thuis moet stillen — of juist versterken, haha, we gaan het zien ;).

Parels: Proof, To the Brink, Same Shoes, Radiation

4. Stornoway — Beachcomber’s Windowsill

Name dropping, het is iets wat je graag doet Harm. En man, wat ben ik er blij mee. Deze exotische plaat — want zo mag je de prachtige stem (en accent) van zanger Brian Beggs wel typeren — kwam hard en bleef daar nog harder staan.

Parels: Fuel Up, Boats and Trains

5. Midlake — The Courage Of Others

Via diezelfde backlog kwam ik ooit — ja, opnieuw nav name dropping door uw persoon — The Trials Of Van Occupanther tegen. Wat heb ik gemist al die tijd ;). The Courage Of Others maakt daarentegen die verloren tijd in 2010 helemaal goed. Ik las ergens kritiek omtrent de live beleving van de heren. Slap gelul: deze muziek is gemaakt om naar te luisteren, niet om naar te kijken!

Parels: In The Ground, The Horn

6. Marina & The Diamonds — The Family Jewels

Ik geef zeer hartelijk toe dat dit in m’n top 10 een redelijk vreemde eend in de bijt is. Maar ik benoem bij dezen mevrouw Diamandis tot de koningin van de indie pop. Wat een prachtig in elkaar gezette popsongs. Melodieus, verrassend en vol met kracht. Live nog niet gezien, en naar verluidt is dat maar goed ook, misschien dus ook maar zo houden…

Parels: Numb, I Am Not a Robot

7. Angus & Julia Stone — Down The Way

Wat bij Midlake gold, geldt hier net zo hard — al versterkt het kijken naar Julia een reeds opkomende verliefdheid hevig. Prachtige nummers met een heerlijk wegdroomtempo. Kom maar op met dat warme trage weer!

Parels: Yellow Brick Road

8. We Have Band — WHB

Nog zo’n album dat laat valt en waarin je gaandeweg steeds meer genialiteit ontdekt. Ongeëvenaard mooie (retro) basloops zitten onder de stuiterende nummers van dit album. Live indrukwekkend (en sympathiek), al met al een zwaar terechte achtste plaats.

Parels: Hear It In the Cans, ‘Love, What You Doing?’

9. The Gaslight Anthem — American Slang

Misschien klinkt het wat zwaar, maar de nummers op American Slang hebben wel erg veel weg van songs op ‘The ’59 Sound’ uit 2008. Niet dat dat heel erg is, want man, wat een prachtig album was dat. Een klein beetje vernieuwing en vernuft is wel gewenst op een volgend album heren.

Parels: Boxer, Bring It On, We Did It When We Were Young

10. Admiral Freebee — The Honey & The Knife

Een prachtige vreemde eend in de bijt uit België. Na een eerste keer luisteren schoot er direct één naam bij me binnen: Mick – fucking – Jagger. Wat een schitterend album heeft onze Zuiderbuur gemaakt. Iemand om in de gaten te houden!

Parels: Blues From A Hypochondriac, My Hippie Ain’t Hip

Ben heel erg benieuwd naar de top 10 van ons allen. Al kun je de #1 al wel invullen denk ik ;].

Succes met het samenstellen!

—
Groet,
Harm