9 februari 2011, Latacunga, Cotopaxi, Ecuador
Jayne en Kath hebben gisteren besloten de kust op te gaan zoeken, aangezien Jayne nog steeds niet helemaal fit is en Kath volgende week een vlucht richting Colombia heeft. Ik zeg ze allebei in de ochtend gedag en ga ze stiekem wel missen. Dat geeft mij tijd na te denken wat ik ga doen, Cotopaxi of toch een lagere vulkaan. Plus ik moet nog steeds een nieuwe camera scoren en de nodige blogs schrijven. Een tranquilo dagje dus, die stiekem goed gevuld is.
Na het ontbijt ga ik de winkelstraat met electronica zaken af. Het lijkt wel alsof dat overal hier in Ecuador is. Zie je een garen winkel, dan kom je in dezelfde straat er vier andere tegen. Hier in Latacunga is het met de electronica zaken niet anders gesteld. Ik heb m’n notebook bij en noteer de modelnummers en prijzen en terug in het hostel check ik alles op het internet. Er blijft een groepje van drie camera’s over, na wat beraad met mensen in Nederland — bedankt daarvoor 😉 — besluit ik een Panasonic Lumix FP1 te kopen. Een winkel verderop haal ik het SDHC geheugen en weer een winkel verderop een tasje.
Ik blog die dag het één en ander en pak een fruit lunch bij het kraampje hier op de hoek. De verkoper kent de ‘chico en Holanda’ inmiddels en begint al te plukken uit de bakken als ik aan kom lopen. Lachen man. Voetbal blijkt toch echt deuren te openen. Hier in Ecuador kent werkelijk waar iedere voetbal supporter (zeg 97% van de Ecuadorianen) PSV Eindhoven. Dat allemaal vanwege Edisón Mendéz. (Ik las gisteren — donderdag that is — een gerucht dat PSV hem terug wil halen, omdat hij in Guayaquil gezien was met een PSV delegatie, ik juich dat van harte toe!) Dus de fruit verkoper — groot van Liga, de club waar hij nu speelt — en ik hadden het nodige te bespreken, in het Spaans uiteraard.
In het hostel probeer ik m’n foto’s te gaan organiseren en de eerste stap is gezet. Er zit nog een bug in de koppeling tussen Facebook en mijn blog (zoals je op de ‘Photos’ pagina kunt zien), dus het is nog steeds wachten op de eerste foto’s…
Ik heb gisteren bij het tour bureau een Hongaar ontmoet, met wie ik misschien een trip naar één van de vulkanen in de buurt wil maken. Als ik opnieuw langsloop om daadwerkelijk een trip te gaan boeken is hij er weer. Ik heb besloten om Cotopaxi over te slaan en voor de vulkaan Ilizinas Norte te gaan. Een vulkaan van 5.126m hoog, met ook ijs op de top. Het is te doen in één dag, wat goed uitkomt voor mijn planning in het weekend — daarover in volgende blogs meer :). Ik durf het risico om met iemand anders te gaan niet te nemen, aangezien je allebei moet omdraaien indien één van de twee niet fit genoeg is. Ik zou me beroerd voelen als dat vanwege mijn knie is en de Hongaar zou zich beroerd voelen omdat hij amper geäclamatiseerd is. Dus ik betaal $120 voor de trip die morgen vertrekt.
De Hongaarse Andres nodigt me uit om samen wat vriendschappelijke interlands te kijken in de middag: leuk. In de middag haal ik wat pils, chips en cola en vertrek richting zijn hotel. Daar zien we Duitsland – Italië en gedeelten van Frankrijk – Brazilië. Leuk om te zien dat Dszudzak ook hier weer een goed startpunt voor een gesprek is, voetbal verbroederd ;)! We zien ook nog de doelpunten van Nederland – Oostenrijk. Ik vertrek rond 18u om wat kip met frietjes te eten en in het hostel ga ik onsociaal in bed liggen en zit een filmpje op m’n netbook op (The Town, heel goed te doen). Daarna doe ik m’n ogen dicht, ik moet immers morgen om 7u eruit om een grote jongen te gaan beklimmen!
