2 maart 2011, Puerto Lopéz, Manabí, Ecuador
Vandaag de laatste dag om m’n PADI Open Water Advanced te halen. Daarvoor zijn Gitte en ik momenteel in Puerto Lopéz en er staan drie duiken op het programma. Om een uur of 10u pakken we de boot, ditmaal zonder andere passagiers. We gaan dan ook naar een andere locatie. De motor gaat op vol en een dik kwartier later zitten we rond een rare rotscombinatie, een kilometer of 10 voor de kust. De eerste duik is de meteen de laatste van de twee verplichte onderdelen: een diepteduik. Dat is een duik dieper dan 30 meter. We komen uiteindelijk tot 33m en daar mogen we een simpele optel- en aftreksom maken.
Het valt op dat je hersenen niet op volle kracht werken daaronder. Een relatief simpele som duurt ongeveer een halve minuut om te maken. Nadat we de koude diepte (10 graden) verlaten om het koraal te gaan zien wordt het allemaal wat gemakkelijker ;). We komen aan boord en Juan Manuel checkt de sommen van ons. Tsja, met een master gedeeltelijk in de wiskunde hoop je dat je geen fout hebt gemaakt natuurlijk. Maar jawel hoor, m’n aftreksom is fout en Doris heeft echt helemaal rare dingen opgeschreven (letters?). Ik uiteraard m’n som checken. En wat blijkt, hij was toch goed. Mijn eer weer gered en wij met z’n beiden Juan Manuel uitgelachen, want zijn antwoord was dus fout :).
De tweede duik van de dag is opnieuw op een andere plek en we besluiten er een fish ID van te maken. Dat is kortweg gewoon duiken en later aanwijzen in een boek welke vissen je gezien hebt. Appeltje, eitje. De derde duik van de dag blijkt achteraf een bootduik geweest te zijn — beetje raar, al onze vijf duiken zijn bootduiken geweest ;). Maar dat blijkt dan weer handig te zijn wil je ooit vanaf een boot gaan duiken, prima! Eenmaal terug zegt Juan Manuel dat we nog wat huiswerk moeten maken. Eerst dachten we dat hij een grapje maakte, maar dat bleek niet het geval. Dus Doris en ik onszelf gesettled op het terras met een mooie juice erbij. Gitte erbij die haar dagboek aan het bijhouden is. Veel zoeken en overschrijven later komt Juan Manuel ons rond 19u vergezellen.
Hij kijkt er snel doorheen en keurt het goed: we zijn geslaagd! Dat moet uiteraard gevierd worden. Dus in plaats van pure fruitdrankjes, wordt er een scheutje — vooruit, scheut — rum toegevoegd. Gewoon omdat het kan. We maken snel onze logboek items, handig voor een eventuele duik later op beider onze trip. We vragen aan Juan Manuel waar we met ons vieren het beste kunnen eten en komen uit bij een restaurant met (uiteraard) seafood. Heerlijk gegeten en mooi om te zien dat Juan Manuel dan net een plek uitzoekt met zicht op een TV. Zijn team Barcelona — niet te verwarren met het Spaanse Barcelona, deze zijn uit Guayaquil — speelt vanavond een derby tegen Emelec, waar momenteel Edison Mendéz speelt, ook uit Guayaquil. Veel gevloek en ge-oeh tijdens het eten dus. Lachen.
Daarna richting strand om de avond af te sluiten. Juan biedt de dames allebei een salsa les aan en de dames maken hier uiteraard graag gebruik van. Ook mooi om zijn verhaal omtrent haaien in de buurt te horen — hij heeft ze bestudeerd als onderdeel van z’n thesis — en zijn werk als zijnde bioloog. Heel cool, dus op weg naar huis, na opnieuw een strandwandeling concluderen Gitte en ik dat het een mooie tijd is geweest in Puerto Lopéz. Morgen staat de reis richting Cuenca op het programma, mooi naar bedje dus.
