8 maart 2011, Baños de Agua Santa, Tungurahua, Ecuador
In plaats van in Cuenca vieren we Ecuadoriaans carnaval in Baños. Na gisteren een heel drukke dag te hebben gehad, gaan we dat vandaag gewoon weer proberen te doen :). Na het ontbijt in het hostel zelf gaan we op pad om de activiteit van de dag te boeken. Dat heeft nogal wat voeten in de aarde op dit moment. Je wordt namelijk door alles en iedereen bekogeld met waterballonnen en foam. We komen uiteindelijk bij de partij die onze eerste activiteit aanbiedt.
We boeken daar drie grotere quads en een crossmoter. De laatste voor Fabian, waar Kanerva achterop gaat. Jayne, Gitte en ik krijgen allebei een quad onder onze hoede. Het duurt alleen even voordat er drie beschikbaar zijn, maar na even wachten en zelfs bekogeld te worden in de shop, zijn we klaar om te gaan. We besluiten niet de route langs de watervallen te maken — die ik tijdens mijn vorige bezoek aan Baños met een buggy gedaan heb — maar de vulkaan Tungurahua te gaan bestijgen.
Een erg mooie rit omhoog, met de nodige zandpaadjes. Heerlijk al glijdend spollen, zodat de dames achter me een mooie zandstorm te verwerken krijgen. Wat is er leuker dan dat :)? Eenmaal boven hebben we een prachtige blik op de vallei, waar ook Baños zelf ligt. Een erg lange schommel die over de helling hangt, maakt het hele plaatje compleet. De rit weer naar beneden gaat erg hard en levert soms wat hachelijke situaties op. Gitte kiepert een keertje om, omdat ze een quad heeft die zelf stuurt — vrouwen ;). Maar ben gerust, we komen allemaal heel beneden.
Bij terugkomst in Baños worden we nog getrakteerd op een regen aan waterballonnen en foam. Beetje link zou je zeggen. Inderdaad, dat was het ook plus nat tot aan de onderbroek. Wij allemaal redelijk pissig natuurlijk, maar goed, het is carnaval dus hebben we onszelf maar geschikt in de situatie. Snel een (late) lunch gepakt en gevlucht richting het hostel om daar op te drogen en te wachten, alvorens ons aller reizen worden hervat.
Om ongeveer 20u verlaten we het hostel en wat iedereen zegt, dat carnaval om 18u of 19u is afgelopen — in ieder geval het natte gedeelte — blijkt nog waar te zijn ook. We eten nog snel wat in een restaurant, pakken onze spullen en gaan op naar het busstation. Daar blijkt dat er geen directe bussen naar Quito meer zijn. Dus eerst naar Ambato, wat lastig blijkt. Al komt er wat later toch een bus aanrijden waar de vele mensen in kunnen. Nog een chat met wat Russen gehad. Eén van de dames studeert namelijk in Nederland, in Twente om precies te zijn. Ze sprak me aan, want ik had m’n TU Eindhoven (de gekstûuuuh) sweater aan.
Eenmaal in Ambato staat er gelukkig een bus naar Quito klaar. Jayne en ik kennen deze locatie nog van de trip vanuit Quito naar Latacunga, toen we Latacunga een uur voorbij waren… Jayne moet richting het zuiden, maar later blijkt — als wij al in de bus zitten — dat er geen bussen meer daarheen gaan. Dus is ze in dubio en besluit dan maar terug naar Quito te reizen. Nog meer noordelijk dus, terwijl ze al vanuit het erg zuidelijke Cuenca kwam. Anyways, de trip naar Quito duurt een uurtje langer omdat de chauffeur en z’n financiële hulpje in de middle of nowhere de bus nog fixen. Maar Gitte en ik kunnen uiteindelijk rond een uur of twee inchecken in ons hostel.
