9 april 2011, Lima, Perú
De voorlopig laatste dag in Lima is aangebroken en ik ben inmiddels niet meer alleen in de Cirque: Gitte is terug uit Cuba en heeft zich bij me aangesloten. Leuke meid, maar stinken! Na het ontbijt maak ik m’n tassen klaar voor vertrek. M’n vlucht vertrekt namelijk om 20u. Als dat klaar is stappen we de taxi in richting Old Town. De hele rit is al imposant. Een enorm lange avenue leidt ons naar Plaza de Martin, waar we worden afgezet. Een enorme plein, met daaromheen prachtige gebouwen.
Het zonnetje schijnt inmiddels stevig en we lopen door een mooie winkelstraat richting Plaza de Armas. De naam van dit plein is in iedere Peruviaanse stad te vinden en is normaliter het grootste (en mooiste) plein van de stad. We zijn dus benieuwd. Dat blijkt niet voor niets. Het plein is imposant en enorm. Prachtig aangekleed en de aanliggende gebouwen, plus baseliek, kleden het geheel mooi af. We wandelen verder, met een bekertje verse jus in onze hand, richting de rivierzijde.
Al is de rivier zelf niet het vermelden waard (stinken!), het uitzicht over de stad en de daaraan grenzende grote heuvel is dat wel. Als we de brug overlopen en daar de straat inlopen worden we drie keer door netjes uitziende mannen ergens op geattendeerd: ‘peligroso’, ‘dangerous’ en ‘go back’. We besluiten ons verstand te gebruiken en toch maar om te draaien, ook al was het gedeelte groen aangemerkt. Eenmaal terug aan de goede kant zetten we voet richting China town. Waar we eventueel een afspraak met Donal hebben.
We lunchen in wat blijkbaar dé Chinees van Lima is. De porties zijn enorm en het eten is prima. Donal is er echter niet, dus we lopen terug. Maar niet voordat we langs het parlements- en congresgebouw van de Peruviaanse overheid zijn gelopen. Inclusief de nodige mooie kerken. Ook schaf ik al de nodige souvenirs aan, een beetje valsspelen mag wel ;).
Op de terugweg stoppen we bij Polvos Azules. Ik heb de jongens van Cirque Hostel namelijk gevraagd of het verstandig was om richting de Zwarte Markt te gaan. Dat was het niet echt, maar ze hadden een alternatief. De Polvos Azules is te vergelijken met een enorme shopping mall, met hele kleine kraampjes waar je terecht kunt voor vanalles. Van CD’s en DVD’s tot Playstations. Van schoenen tot t-shirts en van een ‘schuif-aan-lunch’ tot en met schrijfgerei. Een paradijs dus als je even op en neer naar Lima gaat. De tas gaat vol met muziek DVD’s en de nodige (echte!) voetbal shirtjes. Te gek!
We pakken de taxi terug en nemen afscheid, wat ons beiden zwaar valt. Een taxi brengt me rond 16u naar het vliegveld, waar ik genoeg tijd heb om nog wat te eten en te relaxen bij de Starbucks. Eveneens kan ik nog duty-free shoppen, wat een slofje voor Teun oplevert. Om 20u stijg ik het vliegtuig in en begint de rare tijd in Nederland. Daarover in een volgende blog een kleine samenvatting!
