zeroxcool.net – Harm van Tilborg

21 augustus 2009 – 16:17 local time
Op 11 kilometer hoogte boven Regina, Saskatchewan, Canada

Ondertussen in het vliegtuig op weg naar ons kikkerlandje zal ik nog een poging wagen om onze dinsdag te beschrijven. Opmerkelijk is overigens dat Hans aan het aanpappen is met een vrouw op leeftijd, de leeftijd is niet het opmerkelijke maar het feit dat het over een Amerikaanse gaat verbaasd ons zeer. Hans heeft toch een duidelijke voorkeur voor onze Oosterburen.

Maar enfin, ik zal nog wat vertellen (voor zover ik het nog weet) over de dinsdag.

We besluiten vroeg op te staan zodat we op tijd over de highway 1 kunnen rijden, deze weg is officieus verkozen tot de mooiste weg ter wereld om te rijden. Even wachten op Harm en dan kunnen we op weg. Eerst een ontbijtje bij de Subway met uiteraard weer dezelfde broodjes voor Harm en Hans en wat variatie voor David en Mark. Hans heeft besloten om zich ‘op te offeren’ om als chauffeur te fungeren, met als navigator Mark en achterin mede-iceboy David en Harm.

Highway 1 wordt verschillend ervaren, maar aangezien ik het meest lyrisch was over de route krijgen we een positief verslag. Ik vond het een enorm mooie weg, de weg slingert langs de kust op, alwaar je langs de afgrond oprijdt. Helaas was het in de ochtend mistig zodat je niet ver weg kon kijken, maar op sommige momenten gaf de mist ook wel weer een mooi gezicht.

Halverwege de kustroute komen we door het gebied dat Big Sur wordt genoemd. Hier wijk je iets af van de kust en kom je in een mooi natuurgebied uit, erg vet! Op den duur verandert de route enigzins en worden afgronden zandstranden. Het weer is ook wat opgeklaard, dus de route blijft zo boeien. In Amerika hebben ze de goede gewoonte om langs wegen op verschillende plaatsen ‘viewpoints’ te maken. Dit zijn punten waar je de auto gemakkelijk kan parkeren en zoals de naam het al zegt, een mooi uitzicht hebt. We komen langs een wel erg druk viewpoint, dus besluiten ook maar eens een kijkje te nemen. Een goede keus, een hele familie van zee-olifanten (ja ze bestaan) ligt er te chillen op het strand.

We besluiten daarna te overnachten in Santa Barbara, aangezien David heeft vernomen dat daar alle studenten gaan zuipen ’s avonds. Voor deze keer geloven we David maar. En Santa Barbara klinkt ook wel aardig. Daar aangekomen zoeken we een motel iets van de kust af, omdat we helaas niet de MegaBucks hebben gewonnen in Vegas moeten we beetje op de dollars letten. Hier ontmoeten we ook meteen de meest maffe motel medewerker van de hele vakentie, David en Hans gaan even navragen wat een kamer kost. Maar nadat de beste jongeman van het motel begreep dat we uit Holland kwamen wist hij meteen waarvoor we in Santa Barbara waren: ‘to get wasted en fuck some bitches’… Tja, goede naam hebben de Hollanders wereldwijd. Ook prettig dat het hem niks interesseerde dat we herrie maakten of de hele kamer ondersteboven haalde. Met zo’n man kunnen we praten.

Wat wel vermeld moet worden, hij had grote problemen met onze eerste SeaWorld avonturen. ‘Are you guys twelve or what?!’ Toen er nog kuchend werd doorgeven dat onze Harm een SeaWorld coin heeft gekocht, was de pret over. De volgende Hollander die bij zijn motel verschijnt zal waarschijnlijk voor pussy worden uitgemaakt.

Voor de variatie gingen we weer burgers snacken, aangezien we nog niet bij Denny’s waren geweest gingen we het daar maar eens proberen. Het bleek geen standaard fastfood tent te zijn, hier werd je zowaar bediend aan tafel en het eten was nog goed ook! Balen dat we daar pas in onze laatste dagen achter zijn gekomen.

Op advies gaan we naar de kroegen aangeraden door onze motel jongen, namelijk de plaatsen waar de ‘bitches’ komen en je goed ‘wasted’ kan geraken. De bitches waren beetje lafjes aanwezig, maar onze grote vriend Budweiser heeft ervoor gezorgd dat dat wasted gedeelte wel klopte. Voor het eerst in een paar dagen voelt de schrijver van dit stukje zich weer redelijk, dus het tempo wordt weer opgevoerd. Ik zal maar niet vermelden dat dit tempo voor Hans te machtig was. Harm had na een whiskey cola ineens een fetisj voor reggae muziek opgebouwd, de dood van Bob Marley doet hem ineens veel pijn.

De alcohol doet zijn werk ook weer, wat resulteert in vooral zwarte gaten bij jongens zonder pretpark coins. Hans en Mark raken die andere twee kwijt en besluiten maar een taxi te pakken, gewoon netjes naar het motel dit keer. Achteraf krijgen we te horen dat de andere heren nog even moesten snacken en voldaan een half uurtje later inchecken bij ons motel.

Blijkt dat David en Harm verrassend genoeg nog op het idee kwam om te snacken bij de Mad Dogs. De hotdog tent tegenover de Sandbar. Daar hebben ze wat ‘bradwurst’ en ‘frankfurters’ naar binnen gewerkt (alsof die Yanks weten hoe dat smaakt). En, bovenal hebben ze daar een beste jongeman met de geweldige naam Dan Beezle ontmoet. Na de worst is hij bij hun in de taxi gestapt, maar nadat ze gemeld hadden dat ze geen bier op de kamer hadden is hij maar weer de taxi ingestapt.

Al met al zit ons laatste uitgaansavondje in de USA erop, we zijn regelmatig op stap geweest en het is zeer goed bevallen! Aardige mensen en uiteraard hebben ze hier ook bier.

(Ondertussen is ons duidelijk geworden waarom Hans aanpapt met de meerderjarige Amerikaanse vrouw, ze beweert miljonair te zijn en te beschikken over een dochter van 19. En, last but not least: een strandhuis bij Laguna Beach, dus Weemen we verwachten wat van je jongen!)

Door: Mark