zeroxcool.net – Harm van Tilborg

15 februari 2011, Quito, Pichincha, Ecuador

Ja mensen, daar is hij dan, de post die drie dagen gaat samenvatten. Ik lig inmiddels redelijk ver achter en ik moet toegeven dat deze drie dagen allemaal een beetje hetzelfde omvatten… Mijn initiële planning was om donderdag of vrijdag richting de kust te gaan. De Finse Kanerva heeft dat echter verhinderd. Ze werkt inmiddels twee weken als vrijwilliger op een markt in het zuiden van Quito om daar de kinderen van de — veelal Indígenas — markthouders op te vangen, mee te spelen, tanden te poetsen, etc. Dat lijkt me erg interessant, vandaar dat ik pas zondag of maandag richting de kust vertrek.

Deze dinsdag internet ik na het ontbijt het een en ander. Veelal om adressen op te zoeken van reisorganisaties voor de Galapagos. Ik heb van de Duitse Achim een organisatie plus boot doorgekregen waar hij erg goede ervaringen mee had. Het ligt in Old Town en ik besluit erheen te gaan lopen. Het vinden lukt niet echt, veel omhoog en -laag geloop en uiteindelijk gevonden met behulp van de nodige locals — het heeft me echter wel enkele mooie panaroma foto’s opgeleverd…

Eenmaal binnen bij CarpeDM blijkt dat het een duur grapje gaat worden. Zo’n $800 voor een zes daags verblijf op een boot die alle (interessante) zuidelijke eilanden van de Galapagos aandoet, dat is wel inclusief eten, drinken, snorkel stuff etc. Maar goed, dan ben je er nog niet, een vliegticket ($400) en een park tax ($100) komen er nog bovenop. Ik heb echter al wel besloten te gaan, puur vanwege het feit dat ik er nu ben, de Galapagos over 10 jaar enorm veranderen — en duurder worden — incluis de vliegtickets in die periode. Plus het feit dat ik van iedereen die er geweest is ik hoor dat het geld waard was. Volgend heikel punt: de datum. Ik besluit daarvoor morgen terug te komen, want ik heb (uiteraard) weer een lunch afspraak.

Na de lunch met de dames op naar de supermarkt. Nog niet vermeld, maar ik had de afgelopen tijd beloofd nog een keer te koken voor de dames (en heer). Uiteraard kom je dan met pannekoeken! De Deense Louise heeft ze al een keer gemaakt, dus een goede vergelijking is nodig natuurlijk. Na de boodschappen — waar blijkt dat mijn recept toch redelijk anders is — ligt alles klaar voor de avond. Van ijs en fruit tot aan salade. (Dat hypocriete gecompenseer… :))

De pannekoeken worden door het hele gezelschap (twee Deensen, een Zweedse, een Finse, een Zwitser, een Oostenrijkse en ondergetekende uiteraard) gewaardeerd. Ik had voor 1500 gram aan bloem gebruikt en alle gebakken pannekoeken zijn op aan het einde van de avond: chapeau! Mooi om te zien dat de raarste combinaties gemaakt zijn (suiker, zout en salade anyone?). Ik pak na de nodige drankjes de taxi richting mijn hostel en we concluderen met z’n allen dat het een geslaagde avond is.

16 februari 2011, Quito, Pichincha, Ecuador

Dit is de dag dat ik de dingen in Old Town van Quito wil gaan bekijken, waar ik tot nog toe geen tijd voor gehad heb. Camera is opgeladen, hij zit voortaan erg toeristisch aan m’n broek gegespt, op naar Centro Histórico. Ik loop eerst echter de route van gisteren op weg naar CarpeDM. Ik ben namelijk m’n handige (papieren) notebook kwijtgeraakt en na lang denken moet ik deze kwijtgeraakt zijn op weg naar CarpeDM… Het lijkt alsof wonderen bestaan in Quito. M’n Moleskin ligt boven op de heuvel, op de rand waar ik m’n panorama foto’s geschoten heb: top!

Bij CarpeDM besluit ik pas half maart te gaan. De zes dagen tour wordt voor de 26e ook aangeboden, maar dan heb ik andere plannen — daarover ook later meer ;). Dus dan zou het pas de 12e maart worden. Ook hier dus: wordt vervolgd.

Eenmaal in Old Town ga ik de Báselica in. Een prachtige kerk waarvan je ook de drie torens (twee voor en één achter) kunt bestijgen. Mooie foto’s kunnen schieten en moeten vertrouwen op het laswerk van de Ecuadorianen — stijle trappen met een enkel metalen opgelaste trede… Het uitzicht mocht er echter wezen, en het lopen over de houten stijger die over het dak van de baseliek voer, was het waard. Naast de baseliek ga ik ieder plein af en schiet nu ook foto’s in het daglicht. Na de tour snel richting La Mariscal, want om 14:45u lokale tijd staat de topper Arsenal – Barça op het programma.

Ik besluit in m’n eentje richting de Irish pub te gaan en onder het genot van een Irish stew, potato wedges en uiteraard twee mooie whiskeys (happy hour ;)) wordt er al snel vrienden gemaakt. Interessante pot met voor de vele Engelsen in de kroeg een prima uitslag. Ik profiteer ook mee, er wordt namelijk erg hard aan de bel gerinkeld door een ietwat dronken Engelsman :D. Ideaal als neutrale supporter! Na de wedstrijd is er een ware wolkbreuk losgebarsten in Quito en ik ren richting m’n hostal, vanavond is het immers woensdagavond: ladies night. Waarschijnlijk mijn allerlaatste :(!

Waar we eerder met heel veel waren, zijn we nu ‘maar’ met z’n zessen, dat maakt de avond er echter niet minder leuk op. Na de Chinees gaan de happy hour (en gratis voor de dames) cocktails er weer prima in, de salsa en reggaeton doen eveneens hun werk, jawel: het was weer een onvergetelijke avond. Er gebeuren zelfs wat dingen die ik beter niet in deze blog kan vertellen. Ik gok namelijk dat Continental, Iberia en KLM dan stoelen tekort komen om mensen vanuit Nederland richting Quito te vervoeren. Iets met Zweedse en Deense dames… Anyways, opnieuw een zéér geslaagde ladies night!

17 februari 2011, Quito, Pichincha, Ecuador

Donderdagochtend vertrekt Nicola, m’n Engelse roomie — die helaas gisteravond niet mee kon omdat ze niet helemaal lekker was. Ik heb een flinke chuchaquí seco, de koffie gaat er tijdens het ontbijt dus goed in. Na ditzelfde ontbijt internet ik wat, blog ik wat en doe nogmaals wat aan het sorteren van m’n foto’s.

Na de inmiddels gebruikelijke lunch met de dames op naar het internet café om vanuit daar Lille – PSV te kijken. Wat een enorme draak van een wedstrijd. Er zijn de nodige Nederlandse vloekwoorden gevallen aldaar, die voornamelijk door Louise (Denemarken) redelijk begrepen worden. Net als ik op Facebook aan het typen ben dat ik m’n tijd wel beter had kunnen besteden scoort PSV twee keer. Dat maakt een kleine beetje het één en ander goed.

Na het internetten vertekken Louise, Kanerva (Finland) en ik richting Quicentro. De enorme dure shopping mall die ik samen met Jayne op m’n allereerste dag bezocht. Bovenin is een enorme foodcourt te vinden met alle fastfood ketens die je je maar kunt bedenken. We besluiten voor de KFC te gaan. Louise moet direct na het eten vertrekken, ze heeft met haar school een nachtelijke tour door Old Town. Kanerva en ik blijven hangen en hebben genoeg gespreksvoer. Hierna shoppen we nog wat en ik vind waarempel mijn tandpasta merk (Sensodyne) en deodorant (Nivea Dry), die ik nog nergens wat tegengekomen. Twee vliegen in één klap!

Terug in het hostel zien de Britse Paul en ik de nieuwe Transformers op TV, terwijl we in de tussentijd de nodige films en series op onze netbooks uitwisselen. Altijd handig voor eenzame avonden en lange bustrips ;). We doen een drankje, hij vertrekt morgen namelijk richting Colombia, en gaan daarna mooi richting bed.