zeroxcool.net – Harm van Tilborg

5 maart 2011, Cuenca, Azuay, Ecuador

Nog steeds in Cuenca en vandaag staat de gisteren geboekte tour op het programma, naar nationaal park Cajas. Een park midden in de Andes en dichtbij Cuenca, bestaande uit bos, water, en prachtige rotspartijen. Dat belooft wat. Vroeg eruit waarna Gitte en ik in hetzelfde tentje als gisteren ontbijten, ditmaal met een kleine haast erachter. Terug in het hostel zijn we klaar om opgepikt te worden door een busje van de tour agency.

Het busje gaat ieder hostel en hotel af waar deelnemers worden opgepikt. Een uiteenlopend stel. Een heel stille (we denken) Britse jongen, een Duitse dame — die ook veel lijm op haar lippen heeft –, een Zuid Amerikaans stel en uiteindelijk een Amerikaanse man van een jaar of 65, die alle stille voorgaande gasten in één keer goedmaakt. Je weet wel, de alwetende, alle culturen kennende Amerikaan. Een geweldig gezelschap dus… Gelukkig hadden we elkaar nog ;).

Aangekomen in de Cajas bezoek we eerst een meer en maken een wandeling daaromheen. Een prachtig landschap gelegen in de vallei tussen twee bergen. Groen, bomen en water, wat wil je nog meer? We krijgen van de sympathieke gids uitleg hoe het is ontstaan en welke vogels er hier te vinden zijn. Helaas zien we er niet heel veel van, op een aantal na. Ook staat er rond het meer een overblijfsel van een oude fabriek. Wat later blijkt een oude bierbrouwerij te zijn. Ecuador is namelijk drooggelegd in ongeveer dezelfde periode als de VS toentertijd. Dus ver weg in het heuvels stond een bierbrouwerij om alsnog aan de behoeften van de inwoners te voldoen :).

We stijgen iets voor de middag weer de bus in, die een flinke klim gaat maken en stappen uiteindelijk uit op 4,100m hoogte. Vanaf waar we een prachtig uitzicht hebben over het rotslandschap. We maken een kleine bergwandeling om nog iets hoger te komen voor een nóg beter uitzicht. Werkelijk waar prachtig!

De Amerikaan weet ons allemaal aardig te irriteren en vooral Jayne. Dus proberen een ieder het tempo redelijk hoog te houden, wat een goede remedie is. Terug bij de bus stappen we in en worden we naar hét restaurant van de Cajas gereden. Daar staat een lunch op het programma. Een prachtig pand, waar de gehele parkeerplaats vol staat. Achteraf blijkt waarom, het eten is fantastisch. We krijgen een goed gevulde aardappelsoep en daarna een gebakken forel: smullen!

Terug in het hostel zijn Fabian en Kanerva eindelijk aangekomen. Na een busreis van ongeveer 10 uur… In de tussentijd hebben Jayne, Gitte en ik onszelf nog tegoed gedaan aan een chocolade taartje en een crepes gevuld met fruit. Ja mensen, het verschil moet er wezen. Fabian geeft aan dat Theresa, van Montañita, ook in Cuenca is. Dus snel haar zoeken en haar uitgenodigd voor het eten. Een goede groentesoep met rijst en vis voor een vermakelijke $2 dient als ons avondeten.

Na het eten snel klaarmaken voor een avondje uit, helaas zonder Theresa, die morgen vroeg verder moet. Onderweg naar de eerste happy hour van de avond zie ik dat een kapper open is. Ik heb eigenlijk al de hele tijd in Cuenca gezegd dat ik toch maar eens naar de kapper moest. Daar werd ik uiteraard fijn aan herinnerd door de dames. Dus hoppakee, naar binnen. Snel aan de sympathieke jongen met een hoog stemmetje — yep, hier zijn ‘ze net zo’ 🙂 — wat het koste en hoe lang dat duurde. Kwartiertje en $5. Prima, ik zitten en kort maken maar. Meneer de kappert heeft het goed voor elkaar, m’n nieuwe korte coupe wordt zelfs nog gewassen en krijgt een beetje gel erin. Jawel hoor, nu echt klaar voor de avond!

Na de nodige happy hours in de sportsbar, bekend van de vorige avond, is het tijd om de voetjes van de vloer te halen. We doen dat in een discotheek dichtbij het hostel. Fabian laat de dames weer door de lucht zweven en we dansen de nacht weg, of, zoals het in het Engels beter klinkt: dancing the night away.