10 maart 2011, Santa Cruz, Galápagos, Ecuador
Het is dan eindelijk tijd om het vasteland te gaan verlaten. Huh, zul je denken. Maar vandaag begint mijn avontuur op de Galápagos eilanden. Gisteren is alles rond gekomen en de wekker is gezet om 6:30u. Iets werkte niet helemaal goed en ik word om 7:15u wakker. Snel snel dus het laatste gepakt, ontbeten en Gitte een heel dikke kus gegeven. We gaan elkaar een tijdje niet zien en dat zal even wennen worden. We hebben ook niets afgesproken, we gaan gewoon zien wat er ‘over’ is na zes maanden verder te reizen. Alhoewel we elkaar naar alle waarschijnlijkheid nog wel een keer gaan zien in die tijd, tijdens ons beider reizen.
Iets na achten staat Paul van CarpeDM bij het hostel op de stoep en kan ik instijgen. Wat laatste aanwijzigingen en een enveloppe met alle documenten erin verder, zit ik in de jeep met een van z’n medewerkers en de Nieuw-Zeelandse Claire. Snelle chat, ze is 36, woont in Barcelona en is daar Engels lerares en is gisteren aangekomen in Quito. Lekker snel geregeld allemaal dus. Ze gaat uiteraard naar de Galápagos en ik vraag of ze direct aan haar cruise begint. Dat doet ze niet, dus ik vraag wat ze dan gaat doen: duiken. Volgende vraag is op welke boot ze zit: de Floreana. Lachen zeg, op dezelfde boot als mij en hetzelfde plan als mij. We besluiten maar meteen om samen een hostel te zoeken als we zijn aangekomen.
Op het vliegveld komen we de Aussie Edward (uit Melbourne) tegen, die in hetzelfde hostel als Claire sliep. Als we boarden komen Claire en ik erachter dat we business class vliegen, lachen man. Mooi brede stoelen en flink wat beenruimte. Verder helaas geen cool entertainment system — wat ook niet echt nodig is voor een vlucht van een kleine twee uur — of gratis extra versnaperingen. Nevertheless, leuk om een keer mee te maken :). Voordat we op het eiland Baltra aankomen worden de handbagage compartementen nog besproeid met een anti-insecten spray. Om te voorkomen dat de Galápagos ‘besmet’ worden met imheemse insecten of zaden.
Eenmaal op het vliegveld, houten dak en that’s it ;), moet de park entrance fee ($100!) betaald worden. De bagage wordt prachtig aangeboden vanaf de trolley aanhangers. Leuk om mee te maken. Daarna een bus gepakt richting de ferry die Baltra met Santa Cruz verbindt. Santa Cruz is niet het grootste eiland van Galápagos (dat is Isabella), maar wel degene met de grootste populatie mensen en het grootste plaatsje: Puerto Ayora. Dat is ook waar we heengaan. Eenmaal de ferry af een andere bus in die ongeveer 40km aflegt in drie kwartier, waarna we dus aankomen in Puerto Ayora.
We zoeken een hotel en vinden er al snel eentje. Dat is maar goed ook. Het klimaat op de Galápagos eilanden is tropisch te noemen. Gemiddeld een graad of 30 en een hoge luchtvochtigheid. Als je geen zeebriesje voelt is het er moeilijk uit te houden. Plus het feit dat als er geen wolkje voor de zon zit, je het gewoon voelt branden. Gelukkig heb ik in Quito de nodige zonnebrand ingeslagen. Ook dat is maar goed ook, want de prijzen van ieder artikel zijn hier eigenlijk anderhalf maal de prijs zoals die op het vasteland is.
Puerto Ayora is een klein toeristisch dorpje, met een mooie haven en bijbehorende pier. Het deed me een beetje denken aan Santa Barbara in de VS. Ook zijn er werkelijk tientallen duikshops aanwezig. Omdat we voordat we de boot op gaan een duik willen maken gaan we direct maar bij enkele langs. Ik heb wat tips van m’n duikinstructeur in Puerto Lopéz gekregen, samen met een tip van Greg — de Engelse jongen op m’n Spaanse school.
We komen uiteindelijk uit bij Macarron. Een duikshop die geen officiële parklicentie heeft, maar wel goed aangeschreven staat. De duikshops met licentie zitten vol of duiken morgen niet. We hebben nu wel het risico dat er parkrangers komen en de duik op hun bevel wordt afgelast. Dat zou voor ons geen problemen opleveren — op de afgelaste duik na — maar voornamelijk voor de shop. Neemt niet weg dat we ons even verzekeren dat we het volledige bedrag terugkrijgen mocht dit gebeuren. Dat was geen probleem, dus weer $130 ingeleverd voor twee duiken morgen in de buurt van Seymour Norte. Dat is een eiland iets noordelijker van Baltra — zie het Google mapje bovenaan.
Bij de visafslag aan de overkant van de duikshop zien we pelikanen en zeeleeuwen vechten over de restjes vis. Tevens lopen er enkele leguanen langs. Wat men zegt over de Galápagos wordt gelukkig meteen de eerste dag bevestigd. De beesten zijn niet schuw en blijven mooi doen wat ze doen. Ook al sta je op een halve meter afstand: prachtig!
We internetten wat en dineren bij een restaurant op de hoek. Beetje duur — zoals gezegd alles hier — maar erg lekker: jonge varkensrib met een zoete ananas en stroop saus. Daarna snel richting bed gegaan. Dat reizen hakt er stiekem wel in, plus de wekker gaat morgen om 5u. Om 6u moeten we namelijk bij de duikshop staan. Of het met het zicht in het water te maken heeft of met de rangers, durven we niet te zeggen ;)…
