8 augustus 2009 – 12:25 local time
Palm Springs, California, Verenigde Staten
“Van de visjes naar de vosjes”
Met een dagje vertraging nu dan toch het verslag van onze 5e dag. Met een redelijk katertje staan we op, even douchen in onze Motel 6. Een hotelketen dat voor zeer schappelijke prijzen een prima kamer aan ons uitbesteden. Vandaag staat Sea Wold San Diego op de planning, de auteur van dit stukje kan nog niet echt warm worden (toch knap bij 35 graden) voor een dagje visjes kijken maar zal proberen toch een objectief stuk te schrijven.
Iedereen staat in de startblokken om naar de visjes te gaan, maar uiteraard nog even op Harm wachten. Dan gaan we uiteindelijk een ontbijtje bij de Subway doen, geweldige tent! Waar je keuze hebt tussen allerlei soorten brood, beleg en salades. David en Mark maken er elke dag weer een mooi gevarieerd broodje van, terwijl de creativiteit van Harm en Hans wat te wensen overlaat. Harm pakt elke keer maar weer broodje kip, en Hans maakt het net iets bonter Bacon and Cheese.
David stuurt onze Dodge Durango richting Sea World, ondertussen kunnen wij weer genieten van het prachtige San Diego. We hebben een kortingkaart op de kop kunnen tikken maar alsnog mogen we per persoon 55 USD inleveren. We besluiten maar op zijn Amerikaans een mega refill beker te kopen, daarmee kun je voor paar dollar je eigen lazerus zuipen aan de cola. Een heel slechte bedoeling lijkt me, dat de kindertjes daar de hele dag het ongezonde suikergoedje naar binnen slurpen.
De grote attractie is de Shamu show, dat zijn de orca’s (remember Free Willy). Deze visjes wegen zo’n 4 tot 6 duizend kilo, onze conclusie was dat daar toch zeker een stuk of 8 Amerikanen een avondje mee kunnen BBQ’en. De Shamu Show gaat op zijn Amerikaans, veel spektakel met muziek draaiende schermen en sentimenteel gezever. Toch knap dat deze visjes kunnen springen op commando. Persoonlijk vond ik het mooiste dat voor de show iedere US (ex)- militair moest gaan staan en een applaus in ontvangst mochten nemen. Toch een mooi eerbetoon.
Hierna ook nog een dolfijn showtje, wat andere visjes bekeken nog een keer op Harm moeten wachten en zelfs koi-karpers. Jaja dat is het geld wel waard, die beestjes hebben we ook gewoon in onze tuin. Harm heeft ondertussen besloten dat hij een Shamu muntje wil, iedereen kent dat wel. Je gooit er een dollarcent in en dan nog een dollar erbij en mag je zelf een muntje draaien, heel vet! Voor als je 5 bent… Maarja, iedereen zijn eigen fetish.
Hans en David moeten nog wat dollars uit de muur trekken, dus we blijven even bij de pinautomaar tot Harm terugkomt. Niet heel verrassend moeten we op Harm wachten, na een 40 minuten wachten zet Hans zijn koelkast-phone maar eens aan om Harm eens te bellen waar hij uithangt. Leuke jongen dat Harm is was hij zo door het dolle met zijn muntje dat hij ons vergat en direct naar de auto liep, waar hij dus een prive momentje heeft gehad met zijn muntje.
Dus nu kunnen we eindelijk weg hier, ik ben nog niet zo ondersteboven van Seaworld. In Valencia ben ik ook naar een visjes park geweest wat een stuk beter was. Maar David heeft aangeven zo gelukkig te zijn met SeaWorld dat hij een SeaWorld Special gaat publiceren.
Als diner eten we allemaal een halve meter Spare Rib op de Garnet Avenue, de uitgaansstraat daar. Dus snel richting motel, onze uitgaanskleertjes aan haartjes netjes in model en klaar om te gaan. Harm gaat niet mee, hij is moe en gaat wat relaxen op de motel kamer. Hopelijk zijn dit niet de eerste symptomen voor de mexicaanse griep.
Hij is wel zo vriendelijk ons weg te brengen naar de Typhoon Bar. Alwaar we aan de Budweiser gaan, voor 3 dollar krijg je een groot glas bier. Wel verwachten ze per biertje een dollar fooi, aangezien de serveersters zich scherp kleden en er goed uitzien hebben we er wel een dollartje voor over. Verder hebben ze in de bar vooral veel mooie dames en tv schermen, wat de boel niet echt gezelliger maakt. De locals drinken vooral light bier, hypocriet natuurlijk. Overdag burgertjes, friet en pancakes snacken maar ‘s avonds wel light bier.
Helaas sluit de bar al om half twee, daarop komt iemand (in comments mag u raden wie) bij ons met het ‘geniale’ idee om naar een nude bar te gaan. Een Macy Gray look-a-like wil ons wel naar de betreffende bar brengen. Daar aangekomen wordt ons al gewaarschuuwd dat het niet zoals in Amsterdam is, zwak uitgedrukt. Betere naam voor de bar is ‘de dubbele rug‘. De dames hebben niet echt schik, Hans is echter de beroerdste niet en wil wel een private lapdance. Weggegooid geld, hij geeft aan David zijn kuiten nog opwindender te vinden dan dit. We besloten toen maar weer weg te gaan. Helaas alweer de laatste nacht in het mooie San Diego.
Voor de fashion mensen thuis: Harm en Mark hadden een discussie over de kledingstijl van de Amerikaanse dames. De dames gaan hier ‘s avonds gekleed in mooie ‘gala-achtige’ jurken, maar hoe noem je dat dan. Gaan ze dan modieus gekleed of chique gekleed? Graag in de comments een reactie.
Door: Mark
