zeroxcool.net – Harm van Tilborg

In traditie op de afgelopen twee jaren wilde ik dit laatste jaar van het decennium afsluiten met een grote post, die dit jaar gaat samenvatten. Dit gebeurt dan ook geheel in lijn op Kerstavond. Inmiddels zitten paps en mams klaar om richting de kerk te gaan, terwijl Teun net terugkomt van de verjaardag van neefje Tijn — waarop het voor mij tijd is om de agenda te openen en eens te kijken wat er het afgelopen jaar zich allemaal heeft afgespeeld. Naast een grote samenvatting kan ik uiteraard ook niet om de lijstjes heen, dus in deze post vind je eveneens de beste singles, albums en concerten. Ja, het wordt me de post wel :).

Morgen begint de derde week aan de uni alweer. Vier weken geleden kwamen we terug van onze roadtrip door de VS. Ja mensen, de tijd vliegt weer eens. Niet erg, zo komen dingen waar je naar uitkijkt namelijk alleen maar sneller dichterbij. Zo vertrekken we de komende zaterdagochtend richting Duitsland om aldaar het vliegtuig naar Londen te nemen. ‘s Middags treden Chris Martin en z’n Coldplay maten op in Wembley Stadium, aldaar. En laten we daar in november 2008 nou net kaarten voor gescoord hebben. Zin in, dus.

Morgen een dagje Nijmegen, dinsdag een dagje Eindhoven, woensdag een dagje aan school werken (al dan niet in Eindhoven), donderdag werken in Arnhem en vrijdags een dagje Twente. Aldus een klein vooruitblikje op de week. Met in de oren waarschijnlijk The Beatles Remasters, misschien de nieuwe Muse en toch zeker de nieuwe single van Editors – die een hele tijd geleden ook al hier stond: Papillon.

In traditie op afgelopen jaar wilde ik ook dit jaar afsluiten met een grote allesomvattende post, om het jaar eens goed samen te vatten. Nou ja, samenvatten. Het zal vooral terugblikken zijn door middel van de agenda en deze weblog. Die ik stiekem niet heel veel heb gebruikt als dagboek maar meer als linkdump, of om snel even ‘iets’ kwijt te willen. Daarnaast ben ik – zoals de rest van mediavullend Nederland – ook into ‘de lijstjes’. Van de top-15 albums, top-15 concerten en top-5 voorprogramma’s tot aan de films van het jaar en songs van het jaar. Niets is me te gek :).

Ik moet zeggen dat de indeling van deze post – met het oog op vorig jaar – goed gelukt is. Laat ik daar vooral mee verder gaan.

Pfff, eindelijk eens wat tijd om een klein verslagje te schrijven over ons (Roel, Nelleke, Rob, Kristie, Giel en ik :)) bezoek aan Coldplay in Keulen. Dat is alweer een tijdje geleden (12 september om precies te zijn). Maar wat heb ik me daar toch een spektakel meegemaakt, ongelooflijk! Niet zoveel tijd om er zelf een heel verhaal over te schrijven. Daar hebben we Last.fm voor. Maar om toch niet al te lui voor te komen, na de klik volgt de setlist en een impressie aan de hand van wat YouTube filmpjes :).

Echter, een kleine anecdote wil ik jullie niet onthouden ;). Je hoort mensen vaak iets zeggen in de trend van: ‘je kunt veel over die mensen zeggen, maar…’. Laat ik dat ook eens doen: ‘je kunt veel van die Duitsers zeggen, maar man-man, wat een discipline’. Dat klinkt misschien wat lomp, maar laat ik mezelf toelichten. Als regelmatige bezoeker van concerten in Nederland, bevond ik me in een oase van rust in Duitsland. Ik ben tijdens dat concert níet platgedrukt; níet gebeukt, en níet lastiggevallen door mensen die constant van plaats verwisselen en je beeld verbrassen.

Ik wist niet wat ik meemaakte. Nog een mooi voorbeeld: bij de worsten – ja okay, vooroordeel(tje) 🙂 – kraam stonden verschillende spuiten voor de curry/ketchup/etc. Dat mocht je er zelf opdoen, evenals chili saus, die gewoon in een schaaltje met lepel stond. Ik durf er gif op in te nemen dat dat in Nederland ten eerste nooit had gekunnen, en ten tweede dat het een enorme teringbende was geworden. En die Duitsers netjes achter elkaar in de rij om rustig te wachten tot ze aan de beurt waren _O_ – respect :D.

Maar goed, we hadden staanplaatsen in de prachtige Köln Arena. Zeg maar het eerste kwart was afgezet, en enkel de eerste 1000 aanwezigen konden daar naar binnen met een polsbandje. Fair systeem, niets mis mee. Dus net achter dat kwart gedeelte gaan staan. Wat nog steeds een prima beeld opleverde.

Echter, na een nummer of vier zagen we dat security de nodige mensen door liet naar het eerste kwart. En – zoals je waarschijnlijk al verwachtte – was er een mooie rij gevormd om ook toegelaten te worden tot het restricted area. Jawel hoor, we kwamen er alle zes doorheen na een klein poosje wachten. (Nou ja, wachten met Coldplay op de achtergrond is geen wachten natuurlijk ;)).

Het zicht was daar stukken beter. Maar de mooiste verrassing kwam nog: na een nummer of tien zagen we op 5 meter afstand een drumpad plus piano omhoog komen. Wat krijgen we nou dan? Opeens kwamen Chris Martin en z’n mannen richting onze zijde. En daar hebben we Talk, The Hardest Part, Postcards From Far Away en een stukje Viva La Vida mogen aanschouwen en -horen: WOOOOOOOOOW.

Tja, nou is het alsnog een lange post geworden. Whatever :D. Maar om een lang verhaal kort te maken: ik heb echt één van de betere concerten ooit meegemaakt. Dat wordt een lastige top-5 (of misschien wel top-10) voor 2008 ;). Chris Martin blijft één van de charismatischte mensen die ik live heb mogen aanschouwen ;).

Na de klik dus de setlist en wat enorm gave YouTube filmpjes: zeker het bekijken waard (vooral de eerste, dat is ongeveer de positie waar wij ook stonden…)! En Rob bedankt voor je iPhone foto’s hierboven ;).

Eindelijk weer eens wat te schrijven over mijn bezoek aan Pinkpop, afgelopen zaterdag. Rond een uur of 11 met 6 man vertrokken richting Landgraaf, over Duitsland. Om daarna ons autotje (nou ja, auto) te parkeren op een aflopend grasveld, als het maar niet gaat regenen :)…

Na een fikse wandeltocht – ja, we stonden geparkeerd bij camping C – eindelijk bij de hoofdingang aangekomen. Waar we na een minuut of tien wachten eenmaal het terrein op konden. Balen dat dat pas rond half twee was, waardoor ik mijn geliefde Air Traffic miste :(. En ik had misschien ook nog wel iets van Blood Red Shoes mee willen pakken. Helaas, hadden we maar eerder moeten gaan ;).