zeroxcool.net – Harm van Tilborg

Het begint inmiddels een mooie traditie te worden, ieder jaar op Kerstavond een mooie samenvatting van m’n jaar maken op deze blog. Hoewel het einde er sommige jaren een beetje bij in schiet, doe ik ieder jaar moedig een nieuwe poging. Let’s go…

Het jaar begint met een aanpassing van het hele declareer verhaal voor tandartsen. Op de 31e een snelle checkup gedaan, zodat er in het nieuwe jaar gedeclareerd kon worden met de nieuwe codes. Dat ging gelukkig allemaal goed.

Half januari ook een kleine Polly LAN reünie gehouden. Waar maar weer eens bleek dat ik niet meer into gamen ben. Mijn redelijk nieuwe PC (van begin 2009) bleek Battlefield III niet bepaald lekker te draaien. Daar zit je dan :). Met wat hulp van de maatjes is dat gelukkig goed gekomen.

Het weekend erop hebben we een enorm goedkoop weekendje Cluj, Roemenië gedaan. Geven was zo vrij geweest dat eens mooi voor ons te regelen. Dolle boel daar, goed gestapt en zowaar nog wat van de stad gezien ook. Wie weet dat ik daar met Gitte ooit nog naar terug ga, een prachtige omgeving.

Aan het eind van januari een concert van Blaudzun bezocht (voor mij de tweede keer). In één woord: magistraal! Begin februari ook We Were Promised Jetpacks bezocht. Had ze al eens in Merleyn gezien, nu in Roosje. Opnieuw heel cool.

Carnaval kon ik na een jaar Zuid Amerika ditmaal wel meemaken. Dat hebben we voor mijn doen ook nog behoorlijk gedaan. Samen met Gitte de zondag in het dorp meegemaakt en de volgende dag richting het Vortumsveld gegaan, om ‘ons’ paard voor de tweede maal naar de overwinning in de Metworst-rennen te schreeuwen. Wie weet volgend jaar keizer :)!

Begin maart waren Gitte en ik officieel een setje voor een jaar. Dat moest natuurlijk gevierd worden. Met het oog op het inmiddels fameuze Polly MANNEN weekend, heb ik de locatie van het weekendje weg tot op de dag van vertrek geheim gehouden. Pas op Eindhoven airport wist Gitte dat de reis richting het prachtige Boedapest ging. Mooi weer gehad die dagen daar, veel gewandeld door de stad en omgeving, en goed gegeten. Het was super! Ben benieuwd waar Gitte dit jaar mee gaat komen.

Begin april met Pasen weer eens een dagje gefloten op de Eastern Open. Leuk om weer eens een toernooi mee te pakken. Paasmaandag samen met Mark & Jony richting Pete Murray vertrokken, om daarvoor nog te eten bij een hip Aziatisch restaurant. Was gezellig en het concert meer dan prima.

Een weekje later kreeg ik te horen dat ik was ingeloot om mee te doen aan de jaarlijkse Vierdaagse. Oei, dacht ik toen ;). Later meer daarover.

Begin mei was dat besef redelijk doorgedrongen en ben ik een hobby van een jaar of 15 geleden weer eens op gaan pakken: het lopen van wandeltochten. Dat heb ik in de loop van de lente het nodige gedaan. Van St. Odiliënberg en Bakheide tot Doetinchem. Leuke tochten om er weer in te komen.

Een maandje later was het tijd om de eerste vakantie van 2012 te vieren: een trip richting het zuiden van Spanje, Málaga om precies te zijn. Ons Spaans kon weer diep uit het geheugen worden gehaald. We hebben daar een auto gehuurd om via Torremolinos, Gibraltar en Tarifa, naar Cádiz, Jerez, Ronda en opnieuw Málaga te begeven.

Een erg mooie reis, met veel verschillende inzichten en als hoogtepunten Gibraltar, Tarifa en Ronda. Leuk om ook weer eens wat Spaans te spreken, al was dat op veel plekken niet bepaald nodig.

Tijdens die reis begon ook ‘ons’ desastreus verlopen EK, niet te veel woorden aan vuil maken :).

Een week na terugkomst van Spanje stond het Polly MANNEN weekend op het programma. Met als organisatie Geven en Tom werd er op vrijdagmiddag koers gezet richting het prachtige Gent. Hele leuke twee dagen gehad. Goed gestapt, stadsrondleiding gehad en een uur of vijf met een bierfiets door het centrum gecrosst. Waar ik de BoB was, hell yeah ;)! De zondag terug naar Tunnis gereden met een tussenstop kanovaren en bbq-en om daarna op tijd Portugal – Nederland in een deceptie te zien…

Eind juni was het weer raak, een weekend naar het door Gitte begeerde Echternach. Daar eigenlijk een pittig wandel weekend van gemaakt. Op één dag samen een mooie 40km gelopen door het heuvelachtige rotslandschap. Super! Ook daar onze hobby van het bezoeken van Indiase restaurants (net als in Boedapest en de verschillende Spaanse plaatsen) voortgezet :). Half juni kermis gehad in het dorp en de heldin van Alabama Shakes bezocht in Tivoli, erg gaaf!

Ook hebben Gitte en ik het internationale Quito gang-gezelschap ontvangen in Amsterdam. Een leuke dag mee beleefd en ook een goede avond mee gestapt en gedanst. De week aansluitend vingen de vier dagen van de waarheid aan voor Maarten, Niels, Hans en mijzelf…

Dinsdagochtend om een uur of drie ging de wekker. Balen dat de pijn in m’n knie na het dansavondje nog steeds aanhoudt. Maar dat zou geen problemen moeten opleveren voor het lopen. Tijdens de voorbereiding vaker met een klein pijntje in de knie gelopen. Om 4u klonk het officiele startschot en kwam ik er snel achter dat de heren een stukje rapper liepen dan mij. Dat was met het pijntje in de knie niet echt handig, maar gewoon doorbijten, dat was mijn credo die dagen.

De pijn in mijn knie trekt gelukkig weg, maar na verloop van tijd ben ik de heren wel kwijt vanwege de snelheid. De kilometers lijken deze dag een stuk langer dan normaal te duren en ik voel na een kilometer of 35 zowaar blaren terwijl ik daar de hele voorbereiding geen last van heb gehad… Bij een verzorgingspost laat ik deze behandelen en mijn kuit helemaal los masseren. Daar zaten volgens de verzorger de meeste knopen in die hij die dag gezien had. Ik m’n hele knie historie en de dansjes van zaterdag uitgelegd. Toen kon hij mij wel vertellen dat door die pijn ik anders was gaan lopen, vandaar de blaren en de enorm vastzittende kuiten. Maar goed, blaren geprikt, kuiten weer redelijk los en gaan. Einde van de dag redelijk okay gehaald met de nodige nieuwe blaren.

Thuis weer geprikt en na een goede maaltijd weer richting bed gegaan. De volgende ochtend was alles (en vooral m’n kuiten) goed stijf. Gelukkig hadden de jongens daar ook last van :). De tweede dag was ik de mannen al snel kwijt en na 15km m’n kuiten weer los laten maken, tegelijk met het prikken van de nodige nieuwe blaren. Ongelooflijk. Met veel doorzettingsvermogen uiteindelijk die tweede dag uitgelopen, ik was zowaar op de helft. De slechte knie was er inmiddels helemaal aan, maar met de nodige paracetamol was dat goed te doen. Alleen begon aan het einde van de dag ook de goede rechterknie pijn te doen…

‘s Ochtends vroeg de derde dag stap ik uit bed en blijkt mijn goede knie nog steeds pijn te doen. Dat was voor mij de druppel om niet aan de derde dag te beginnen. Die knie was me iets te veel waard. De jongens gemeld dat ik de eerste afhaker was. De hele donderdag hersteld en vrijdag kon ik weer redelijk op m’n benen staan en heb ik de mannen op de Via Gladiola verwelkomd. Balend dat ik er zelf niet bij was… Wel goed gevierd daarna op de Wedren. Die donderdag gezworen nooit meer mee te doen, dat gevoel was vrijdag eigenlijk wel weg. Wie weet in 2013 :)…

De week na de Vierdaagse het fantastische Cirque du Soleil gezien in Antwerpen. Dat was echt geweldig. De volgende show zitten Gitte & ik er weer bij, for sure!

Diezelfde
week ook met Hans en Petra richting de KvK gegaan, om daar samen ons nieuwe bedrijf in te schrijven: Diagenda. Na op dat moment een klein jaar ontwikkelen was het tijd om de nodige zaken te gaan regelen. Een inschrijving bij de KvK (en indirect de Belastingdienst) was er daar één van. Diezelfde avond nog lekker samen gegeten om het te vieren. Eén augustus 2012 is de dag waarop Diagenda officieel de boeken in gaat.

Half augustus richting Amsterdam gegaan om aldaar Boy & Bear te zien in Paradiso. Het lijkt of ik in herhaling val, maar ook dat was geweldig! Diezelfde week met Gitte de Efteling op een vrijdag bezocht. Hele leuke dag en of dat nog niet genoeg was, de maandag erop met de hele familie Libon Bobbejaanland bezocht. Een erg toffe en gezellige dag.

Eén september vingen de Sint Tunnisse Zomerfeesten aan. Dit jaar konden we als Polly eens meedoen, vorige jaar zaten er velen in de VS namelijk. Die dag helaas geen eerste geworden, maar wel m’n schouder uit de kom gekregen. Pijnlijk was dat, nog een dikke twee maanden last van gehad. Het lijkt wel of het altijd iets is :).

De week erop Of Monsters and Men gezien in Doornroosje, opnieuw cool. Einde van die week ook het huwelijk van Leena & Gemma bijgewoond. Op een prachtige dag en tijdens een prachtige bijeenkomst werden ze in de echt verbonden. Een dag om niet snel te vergeten.

Aan het einde van de maand held Macklemore gezien in de Melkweg. Heel gaaf om zo’n artiest op zien komen vanaf het begin en dan voor het eerst in je eigen land te zien.

Begin oktober stond de tweede trip van het jaar op de agenda. Een mooie tien dagen naar het Griekse eiland Zakynthos vertrokken. Echt een te gekke vakantie gehad. Prachtig weer, erg sympathieke mensen, veel avontuur (quad gehuurd), prachtige stranden en heerlijk eten. Echt een aanrader voor iedereen! Op de terugreis nog een anderhalve dag in Athene verbleven en daar de prachtige Akropolis en aanverwant museum bezocht.

Half oktober samen met Niels en Gitte Radiohead gezien in het Sportpaleis, met aansluitend een weekendje Antwerpen voor Niels. Super concert en dito avond in Den Trol. Hopelijk volgen er meer van dit soort weekenden in 2013 :).

Begin november m’n verjaardag voor het laatst thuis gevierd, want – jaja, waarschijnlijk het grootste nieuws uit 2012 – ik ga samenwonen met Gitte in 2013 :)! In 2013 emigreer ik naar het verre zuiden: Vlaanderen, en trek ik daar in in het appartement waar Gitte op dit moment woont. Het feestje was overigens erg gezellig, met veel mensen vanuit het hele land.

Na de zomer ook weer begonnen met zaalvoetballen, vooral in de goal trouwens. Dat gaat behoorlijk, we zijn in 2012 ongeslagen gebleven. Erg benieuwd naar de tweede seizoenshelft!

Begin december met de hele bende van Polly op stap geweest na eerst wat gegeten te hebben. Was erg leuk, opnieuw iets om wat vaker te herhalen in 2013 als je het mij vraagt.

Dan zit 2012 er weer bijna op. Nog een kleine week, waarin ik hard moet werken om Diagenda release-ready te maken voor 1 januari 2013. Alles is zo goed als af, de allerlaatste check-ups en teksten moeten nog gedaan en geschreven worden en dan kan het beginnen wat ons betreft.

Dat zal samen met het samenwonen de twee grootste peilers worden van het nieuwe jaar ;).

Voor nu: iedereen hele fijne dagen en maak er een geweldig en gezond 2013 van!

Woordenwolk:

After Eight, Boedapest, Charlatan, Cirque du Soleil, Cluj, Diagenda, Gemma, Gent, Gibraltar, Ronda, Schoten, Tarifa, Den Trol, Zakyntos

Daar zitten we weer. Kerstavond, mams richting de kerk, broer en pap op de bank om te kijken hoeveel centen Giel, Gerard en Coen bij elkaar gesprokkeld hebben… Voor mij is dit de laatste drie jaar dé dag om terug te blikken op het afgelopen jaar. En ja, ook dit jaar valt er weer genoeg te vertellen in de verschillende categoriën die ik de jaren bedacht heb. Een hele lap tekst, die misschien voor jullie op plekken minder interessant is, maar stiekem wel voor mij. Ik vind het steeds leuker de vorige verhalen terug te lezen. Anyways, laten we maar snel beginnen ;).

Van: Harm van Tilborg
Aan: Harm de Kleine
Onderwerp: Mijn ASP top 10 van 2010

Dag naamgenoot,

Zoals gezegd, waardeloze klote opgave, haha. Heel lastig. Ik merk zelf dat er veel albums tussen staan van voor oktober dit jaar. Misschien moet ik mezelf wat meer dwingen om nieuwe alba wat voorrang te geven. Ik denk namelijk dat Blaudzun, The Tallest Man on Earth, Jamiroquai, Warpaint en Tame Impala hier wel kans hadden iets hoger te eindigen… Anyways. M’n ‘sterren-teller-in-Winamp-average-Excel-berekenaar’ macro kwam hiermee aanzetten ;):

1. The National — High Violet

Ik kan met trots zeggen dat ik al overtuigd bezoeker van je The National kerk was, voorganger Harm, sinds Alligator. De heren uit Brooklyn, okay vooruit: Ohio, hebben me in zeer positieve zin verrast met dit prachtige album. En als je ze live gezien hebt, dan moet deze gewoon op één staan.

Parels: Terrible Love, Afraid of Everyone, Anyone’s Ghost

2. Arcade Fire — The Suburbs

Wat een kwaliteit leveren Win en z’n mannen (+ letterlijke vrouw) af. (En dat drie albums op rij.) De mystiek, power, ritmiek en boosheid? die te horen zijn op The Suburbs doet recht aan deze tweede plaats. Jammer dat ze Nederland tijdens de tour links hebben laten liggen…

Parels: We Used to Wait, Rococo, Deep Blue, Sprawl II

3. I Am Kloot — Sky At Night

Dit kwartje viel heel laat, maar worden dat dan vaak niet de beste albums? Vorige albums van de band uit Manchester staan hier inmiddels hoog op m’n backlog. Wat een fijne plaat zeg!

Owja: ik ga in januari voor een half jaar op reis, en heb het voorgevoel dat To The Brink (het dorpje waar ik woon heeft een prachtige Brink) een heul grote favoriet gaat worden die het verlangen naar thuis moet stillen — of juist versterken, haha, we gaan het zien ;).

Parels: Proof, To the Brink, Same Shoes, Radiation

Dan blijf ik me verbazen over de prachtige levenslessen die erin zitten… Dank u meneer Ekdom, ben weer met beide benen op de grond en de plannen zijn eindeloos ;)!

Ladies and Gentlemen of the class of ’99

If I could offer you only one tip for the future, sunscreen would be it. The long term benefits of sunscreen have been proved by scientists whereas the rest of my advice has no basis more reliable than my own meandering experience. I will dispense this advice now.

Enjoy the power and beauty of your youth; oh nevermind; you will not understand the power and beauty of your youth until they have faded. But trust me, in 20 years you’ll look back at photos of yourself and recall in a way you can’t grasp now how much possibility lay before you and how fabulous you really looked. You’re not as fat as you imagine.

Don’t worry about the future; or worry, but know that worrying is as effective as trying to solve an algebra equation by chewing bubblegum. The real troubles in your life are apt to be things that never crossed your worried mind; the kind that blindside you at 4pm on some idle Tuesday.

Do one thing everyday that scares you. Sing. Don’t be reckless with other people’s hearts, don’t put up with people who are reckless with yours. Floss. Don’t waste your time on jealousy; sometimes you’re ahead, sometimes you’re behind, the race is long, and in the end, it’s only with yourself.

Remember the compliments you receive, forget the insults; if you succeed in doing this, tell me how. Keep your old love letters, throw away your old bank statements. Stretch.

Don’t feel guilty if you don’t know what you want to do with your life, the most interesting people I know didn’t know at 22 what they wanted to do with their lives, some of the most interesting 40 year olds I know still don’t. Get plenty of calcium. Be kind to your knees, you’ll miss them when they’re gone.

Maybe you’ll marry, maybe you won’t, maybe you’ll have children, maybe you won’t, maybe you’ll divorce at 40, maybe you’ll dance the funky chicken on your 75th wedding anniversary… Whatever you do, don’t congratulate yourself too much or berate yourself either — your choices are half chance, so are everybody else’s.

Enjoy your body, use it every way you can. Don’t be afraid of it, or what other people think of it, it’s the greatest instrument you’ll ever own. Dance, even if you have nowhere to do it but in your own living room. Read the directions, even if you don’t follow them. Do not read beauty magazines, they will only make you feel ugly.

Get to know your parents, you never know when they’ll be gone for good. Be nice to your siblings; they are the best link to your past and the people most likely to stick with you in the future. Understand that friends come and go, but for the precious few you should hold on. Work hard to bridge the gaps in geography and
lifestyle because the older you get, the more you need the people you knew when you were young.

Live in New York City once, but leave before it makes you hard; live in Northern California once, but leave before it makes you soft. Travel. Accept certain inalienable truths, prices will rise, politicians will philander, you too will get old, and when you do you’ll fantasize that when you were young prices were reasonable, politicians were noble and children respected their elders. Respect your elders.

Don’t expect anyone else to support you. Maybe you have a trust fund, maybe you have a wealthy spouse; but you never know when either one might run out. Don’t mess too much with your hair, or by the time you’re 40, it will look 85.

Be careful whose advice you buy, but, be patient with those who supply it. Advice is a form of nostalgia, dispensing it is a way of fishing the past from the disposal, wiping it off, painting over the ugly parts and recycling it for more than it’s worth.

But trust me on the sunscreen…

`Advice, like youth, probably just wasted on the young’, door Mary Schmich in 1997.
`Everybody’s Free (To Wear Sunscreen)’, door Baz Luhrmann in 1999.

Er zijn werkelijk waar dagen, dat ik inlog op de backend van m’n weblog met de gedachte om een kleine blog post te gaan typen. Geloof me, dat is zo. Als ik dan echter ingelogd ben, dan staat er een rood gloeiend lampje te knipperen dat er één en ander geupdate moet worden. (Ja, WordPress heeft ook z’n voor- en nadelen.) Maar om terug te komen op de gedachte, het uiteindelijke doel (het schrijven van een blog post) is dan na verloop van tijd – dat is, na alle updates geïnstalleerd te hebben – verdwenen. Maar niet ditmaal, ik heb zowaar wat tijd gevonden mijn belevenissen van de laatste dikke maand op schrift te zetten. En gezien de titel, zal het een positief verhaal worden, jawel.

Beginnend bij de afronding van mijn afstuderen. Op maandag 26 juli heb ik de laatste versie van mijn thesis (genaamd ‘Shaping DNS Security with Curves — A Comparative Security Analysis of DNSSEC and DNSCurve’) ingeleverd bij mijn afstudeercommissie. Twee weken later (maandag 9 augustus) heb ik deze thesis gepresenteerd tegenover een volle zaal, gevuld met diezelfde commissie, maar ook met veel familie, vrienden, klasgenoten en (oud-)collega’s. Na dit publieke deel heb ik mijn thesis verdedigd ten opzichte van de commissie, waarna er witte rook verscheen: ik ben geslaagd!

In het publiek zat ook mijn opa, die vorige week de prachtige leeftijd van 90 jaar heeft bereikt. De commissie had voor het cijfer van m’n afstuderen een mooie formule in huis. ‘Ik moest vaker een oud iemand in het publiek meenemen’, de leeftijd van de oudste persoon in het publiek gedeeld door 10 was namelijk m’n cijfer. Afgestudeerd met een vette 9 dus, helemaal te gek! De komende tijd zal ik wat meer informatie (thesis, resultaten, code, documentatie, et cetera) omtrent m’n afstuderen vrijgeven…

De dag na m’n afstuderen hebben we om 4u ‘s ochtends met ons 9-persoonsbusje koers gezet naar de eerste stop voor onze Oost Europa trip: Praag. Met zes vrienden hebben we vervolgens goed huis gehouden in Krakau, Auschwitz, Boedapest, Siofok, Bratislava en uiteindelijk München. Ik heb nog wat regels liggen met de agenda van deze top vakantie, die ik als ik weer eens wat meer tijd over heb uit wil gaan schrijven. Maar voor nu voldoet het onderstaande filmpje ook meer dan prima ;):

Uiteraard leuk om ook nog even de toekomst in te kijken. De komende tijd heb ik op m’n 23e al een kleine sabbatical opgenomen. Na 7 jaar fulltime gestudeerd te hebben met daarbij ook 7 jaar part-time gewerkt te hebben, vond ik het tijd om beide stil te leggen (eentje met reden: lees hierboven ;)), de andere omdat ik nu de kans heb er eens langer dan 4 weken tussenuit te gaan. Dat is dan ook de bedoeling. Na verschillende kleine tripjes naar Dublin, waarschijnlijk Parijs en misschien ook nog Kiev, staat er op de planning om voor een onbepaald aantal maanden Latijns-Amerika te gaan bezoeken. Maar goed, allemaal nog erg onzeker en vooral: onbekend. Wie weet over een korte tijd meer hierover. Ook nog een leuk vooruitzicht: laatste weekend van september staat er een duikcursus op de rol. Kortom, op dit punt is het leven precies zoals de titel van deze blog aangeeft…