zeroxcool.net – Harm van Tilborg

8 augustus 2009 – 13:12 local time
Ergens tussen Palm Springs en Prescott, California en Arizona, Verenigde Staten

Mij is door Mark gevraagd om voor jullie een SeaWorld Special te schrijven, omdat hij zelf een fobie / zware afkeer tegen vissen heeft. Waarom weet ik ook niet, maar hij wordt hier door de locals niet voor niets Mister Brain Damage genoemd.

Er schiet mij ineens iets te binnen over een vroegere ervaring die Mark heeft gehad met een levensgevaarlijke gold fish. Er is destijds iets voorgevallen waar ik het fijne niet van weet, but it’s still haunting Mark.

Na een goede snee mik reden wij richting het beroemde vissenpark waar ze vissen hebben! Je zou het niet verwachten, maar het is toch echt zo. Dit zet ik er even bij omdat er enkele lezers van onze lectuur niet bijster slim zijn (sorry Rob Janssen).

De eerste attractie waar wij naar toe gingen, was de de world famous orka show, met als ster van de show een orka genaamd Shamu. Dit was een zeer spectaculaire show waarin de meerdere orka’s heen kunstjes vertoonden. Wij zatten in de soak zone, of te wel de zone waarin je door onze grote vriend Shamu goed nat wordt gemaakt. Het was een onvergetelijke show, onze Harm werd het zelf even te veel en liet zijn emoties de vrije loop. Iets wat deze jongen toch typeert, een echt gevoelsmens.

Na deze show zijn wij in de attractie ’Ride to Atlantic’ geweest. Dit is een vergelijkbare attracties zoals de splash. In deze attractie heeft het water ons goed te grazen genomen, we waren goed nat. De volgende attracties was een simulator die over de noord- of zuidpool vloog, lekker boeiend! Dit vond ik persoonlijk maar een laffe attractie, terwijl onze Mark hier helemaal lyrisch over was, waarom, dat weet geen mens.

Vervolgens hebben we her en der nog wat vissen, pinguins, sharkies en wat ander grei bekeken. Hierna zijn we naar de dolfijnen show geweest, waar wij wederom in de soak zone zaten, spannend! In deze show waren de dolfijnen het middelpunt (dit zet ik erbij ivm het intellect van onze lezers, sorry Rob J.). De dolfijnen hadden enkele mensen in het publiek flink te pakken, deze waren dus ook volledig doorweekt. Na afloop van deze show liet Harm zich weer even gaan en wij natuurlijk weer wachten tot onze grote ergernis, maar je moet er iets voor over hebben.

De laatste attractie van de dag waar wij in wilde gaan, was de piranha. Aan deze enorm spectaculaire attractie hebben wij helaas geen deelgenomen, omdat wij simpel geen uur zochten te wachten. Na het niet wachten bij de piranha gingen op weg naar de uitgang. Maar voor wij het park konden verlaten moest onze grote vrind Herm nog even een Shamu coin hebben (dit is eigenlijk voor kleine kinderen), maar enfin hij mocht van ons zo’n leuk muntje halen. Wij met zijn drien netjes wachten tot onze Herm met zijn leuke muntje terugkwam, maar Herm kwam niet terug. Hij was al naar de uitgang gelopen tot grote ergernis van ons, hebben we voor jan lul 45 minuten staan wachten. Je hoeft er natuurlijk niet bang voor te zijn dat Herm dit niet te horen heeft gekregen.

Dit was me het dagje wel, maar we mogen elkaar nog steeds, dus dat scheelt. Er kan natuurlijk nog van alles gebeuren: Dead Valley!

Door: David