Maandag 19 september 2011 — Key West, Florida, Verenigde Staten
Deze morgen zijn we vertrokken vanuit het fancy hotel in Key Largo naar Key West. Het hotel in Key Largo hoeft verder niet beschreven te worden, dit is door één van onze kornuiten al uitvoerig gedaan.
Na uitgecheckt te zijn vervolgden we onze weg, zoals gewoonlijk om te beginnen met een ontbijtje. Deze ochtend werd het ontbijt genuttigd bij een toko welke lokaal bekend staat als Harriets. Deze horecagelegenheid zou zo uit de film Grease genomen kunnen zijn. Trendy meubels, lekker eten etc… Oftewel het was deze ochtend weer pure vatsigheid wat de klok deed slaan. Voor de meeste mensen geen probleem, behalve voor het tere maagje van de heer Raaijmakers. Deze zat al snel vol en zijn portie werd uiteraard opgesnackt door de overige Polly members.
Na dit fantastische ontbijt vervolgden we onze weg naar Key West. Onderweg werd gestopt bij het wereldberoemde Annie’s beach, aldus de Lonely Planet… Dit beach mag zichzelf absoluut geen beach noemen omdat de volgende dingen ontbreken:
- Zjand;
- Schonne prei;
- Vul zelf maar in…
Maar goed, nadat we van dit fantastische beach genoten hadden, werd de tocht vervolgd naar Key West. Bij aankomst werd wederom het lokale Hilton filliaaltje bezocht voor een offerte om te slapen. Voor onze mannen was dit echter te goedkoop dus werd gezocht naar een passend alternatief. Dit werd gevonden in de bed & breakfast “Duvals Garden”.
Voor de mannen was dit ideaal, aangezien het einde van de weg eindigde op het strand en het andere einde… Tsja je raadt het al, daar waren de gelegenheden waar eventueel pils gedronken kon worden. We hadden twee kamers. Eén voor twee man en een kamer voor vier. Niels & Niels hadden nog wat goed te maken met elkaar, dus werd door de overige mannen collectief besloten om deze twee heren een beetje quality time te gunnen. Een interessante sidenote: bij aankomst lag er een mooi gevouwen zwaan op hun bed…
Na te zijn ingecheckt, werd al snel de zwembox aangetrokken en koers gezet naar het lokale strand. Na een frisse duik moest er natuurlijk weer een pot pils gedronken worden. Voor de verandering in het lokale strandpaviljoen — overigens het meest zuidelijke paviljoen van de hele VS! Na een aantal pils werd besloten om ook maar te eten in deze tent. Het eten was goed. Hierna weer teruggesjokt naar het hotel. Bepaalde personen moesten nog even een nappie doen om bijna niet meer wakker te worden, maar hierover later meer.
Ondertussen ging ondergetekende nietsvermoedend boodschappen doen in de lokale Emté. Er moesten immers nog een groot aantal dingen ingekocht worden: zonnebrand, wat vocht, kauwgom, tandenzalf etc. Al snel bleek dat de man achter de kassa behoorlijk van de herenliefde was. Hij besprak namelijk openlijk zijn liefdesavonturen met de lokale David Hasselhoff.
Na afgerekend te hebben werd koers gezet naar de overkant van de straat, waar iedereen natuurlijk keihard lag te maffen. Bepaalde personen werden gewekt en de tactische plannen voor de avond werden op tafel uitgerold. Eindconclusie: we zien het wel weer.
Nadat Harm, Niel & Niels en ondergetekende helemaal gedoucht waren werd bijna koers gezet naar de lokale kroegen… Maar wacht, we missen nog twee bepaalde personen! Bos Boekel en Hans. Deze lagen samen lepeltje lepeltje in bed en hadden na hun wilde avonturen van zojuist even geen behoefte om mee te gaan.
De overige vier mannen zetten koers naar een Irish Pub. Hier was het echter zo druk dat na één pot pils besloten werd om verder te lopen. Zodoende kwamen we uit bij Sloppy Joe’s. Dit café is een fenomeen in Key West. In dit café vloeide het bier weer rijkelijk en de Pilsbril deed weer zijn intrede bij bepaalde personen. In het cafe waren twee Noorse vriendinnen van rond de 40 aanwezig. Eén van de dames had overigens een speciale skill, ze was uiterst begaan met het nadoen van een goudvis. Het leek alsof ze een Grolsch beugel bestelde. Als Han Pekel zijn ‘Wordt Vervolgd’ rubriek nog had…
Niels & Niels besloten om hun Eau de Cologne in de strijd te gooien en begonnen stevig met de vrouwen te djansen/sjansen. Na verschillende dansen te hebben gedaan (waaronder de salsa, reggae, breakdance en natuurlijk een potje hakken) begonnen de pogingen van onze boys vruchten af te werpen! Details overbodig, enige detail wat ik kwijt wil is dat voor Teek de avond rustig eindige in een gentlemans club en voor Niels, tsja. (Was wel een schòne prei Niels, zoals ze in Tunnis on da street zeggen.)
Toen bij Sloppy Joe’s bijna de deuren gingen sluiten, kwamen twee bepaalde personen binnengelopen… ‘O noooo, can you believe it???’ Het waren Hans en de heer Maarten Bosje. Ze hadden toch nog besloten om ff een pilsje te gaan doen :). Nadat deze dorst verzadigd was en ook de dorst van de overige mannen, ging iedereen rustig huiswaarts. Zover bekend is iedereen zonder kleerscheuren of blauwe plekken thuisgekomen dus wederom een goede avond.
Morgen is de pen bij onze aller vriend Teek. Tot de volgende Knoop! Take care and bye bye then :)!
Door: Mark
PS: Teek: ‘Klopt toch helemaal niets van Mark?’ Mark: ‘Ach, dat zijn details.’
