Oi oi oi, het gaat hard. De regen klettert inmiddels tegen het raam en ook de temperatuur is weer richting koukleum-hoogte gezakt. Ja, de kalender geeft bijna weer november aan. De maand waarin ik weer een maandje ouder mag worden.
Door al die drukte ook maar weinig op m’n stekje kunnen schrijven. Terwijl er in de tussentijd genoeg gebeurd is, net na m’n vorige bericht naar Coldplay in Londen geweest, wat in één woord ‘te gek’ was — okay, dat waren er twee. Daarna eigenlijk weinig concerten bezocht, wat een beetje lafjes van me is. Maar ja, dan kijk ik ook al m’n maatjes aan, die óf geen zin, óf geen tijd, óf geen centen hebben om mee te gaan. Ach, so be it. Zie rechts in het menu overigens een lijst van concerten waar ik wel ga proberen te verschijnen… Muse, Alberta Cross en The Temper Trap staan hoog op het lijstje. Voor de laatse twee zoek ik nog medegangers :).
M’n sportcarrière stond ook op het punt weer te beginnen. Na de nodige woensdagavond trainingen bij de lokale COVS (scheidsrechtervereniging) meende ik toch wel klaar te zijn om dit weekend eindelijk weer eens officieel de fluit te gaan hanteren. Bleek toch mooi even tegen te vallen. Tijdens één van de laatste sprints van de avond scheur ik zowaar m’n middelste hamstring zwaar in. Ai ai ai, vanwege het scheurende geluid en de scherpe pijnscheut, schoot er voor een honderdste van een seconde dat ene ongelukje van half 2006 door m’n hoofd. Gelukkig gaat m’n arm direct naar de hamstring en niet naar de knie… Neemt niet weg dat we er weer een weekje of zes uit liggen.
Toch jammer, want alle klachten waren zo goed als verholpen, door wat zooltjes en hard trainen in het krachthonk, dan toch opnieuw een tegenvaller. Je raakt er zowaar aan gewend…
‘Op school’ — ja zo noem ik het nog steeds — gaat ook alles naar behoren. De komende twee weken tentamen weken, enkel op de vrijdag. Echter, de nodige project deadlines en/of milestones zijn weer dichtbij, genoeg werk aan de winkel dus. Dat is eigenlijk waar ik nu ook mee bezig ben. Ik moet wat ISO 27002 controls noemen, in relatie met software security. Ja, je snapt nu waarom ik dan maar dit verhaal typ…
Tot snel, zullen we maar zeggen, misschien dan wat meer informatie over een weekendje Oostblok en een eventuele afstudeerstage — ja, ook daar ben ik inmiddels mee bezig. Geen buitenland waarschijnlijk, maar wel een interessante opdracht — in de veronderstelling dat het door gaat uiteraard ;).
Afsluitend met mijn nummer één plaat ‘of all damn times’. Hij heeft er wel vaker gestaan, maar ik kan hem niet vaak genoeg horen…
