zeroxcool.net – Harm van Tilborg

Morgen begint de derde week aan de uni alweer. Vier weken geleden kwamen we terug van onze roadtrip door de VS. Ja mensen, de tijd vliegt weer eens. Niet erg, zo komen dingen waar je naar uitkijkt namelijk alleen maar sneller dichterbij. Zo vertrekken we de komende zaterdagochtend richting Duitsland om aldaar het vliegtuig naar Londen te nemen. ‘s Middags treden Chris Martin en z’n Coldplay maten op in Wembley Stadium, aldaar. En laten we daar in november 2008 nou net kaarten voor gescoord hebben. Zin in, dus.

Morgen een dagje Nijmegen, dinsdag een dagje Eindhoven, woensdag een dagje aan school werken (al dan niet in Eindhoven), donderdag werken in Arnhem en vrijdags een dagje Twente. Aldus een klein vooruitblikje op de week. Met in de oren waarschijnlijk The Beatles Remasters, misschien de nieuwe Muse en toch zeker de nieuwe single van Editors – die een hele tijd geleden ook al hier stond: Papillon.

22 augustus 2009 – 05:36 local time
In het vliegtuig een kilometer of 300 onder Reykjavik, IJsland

De andere heren hebben de afgelopen uren in onze vlucht richting London Heathrow hun laatste verhaal geschreven. Die eer komt mij nu toe. De lokale tijd (voor het gemak is dat op dit moment die van London) geeft aan dat het 5:38u is. Beetje vroeg dus. In onze hoofden is het echter iets over half tien ‘s avonds. Dus nee, slaperig ben ik niet. Weemen ligt daarentegen gewoonlijk weer eens gestrekt. Over de dag van vandaag valt niet heel veel te vertellen, het zal daarom misschien een kleine terugblik danwel samenvatting worden.

‘s Ochtends opgestaan in ons motel Ramadah Inn. Dat een kleine twee mijl van LAX ligt. Wat ook goed te merken was aan de enorme herrie als er weer eens een Boeing of Airbus over kwam vliegen. Mark slaapt de laatste dagen ook goed, hij is er een dag of drie geleden achter gekomen dat als zijn voeten bij mijn hoofd liggen (en mijn voeten vice-versa bij zijn hoofd) hij een stuk beter slaapt, omdat mijn parttime job als houthakker natuurlijk ook zijn tol eist. Leuk voor hem dat hij dat na 18 dagen pas ontdekte, anyways. ’s Nachts hebben Mark en ik overigens nog online onze vlucht ingecheckt. De drie heren hadden alle drie een plaats (naast elkaar) toegewezen gekregen, ik nog niet, beetje raar.

21 augustus 2009 – 19:01 local time
Ergens op 11km hoogte in het noorden van Quebec, Canada

We vliegen nu ergens boven Canada op weg naar ons gigantische en geliefde Nederland. Ik weet niet hoe onze Mark erbij komt dat wij een kikkerlandje zijn of misschien toch wel: alcohol.

Onze dag begon uiteraard weer met het wachten op onze grote vrind Herm, erg vervelend maar het went zullen we maar zeggen. Onze Harm is erg geobsedeerd van het moviepark Universal Studios. Dit komt waarschijnlijk omdat onze Herm vroeger ambitie had, ja je hoort het goed, onze Herm had ambitie. Toen onze Harm in zijn midlife crisis (tussen de 10 en 15 jaar) zat, had hij altijd de ambitie om een groot acteur te worden. Ik persoonlijk heb daar nooit zo’n vertrouwen in gehad, maar dat kan natuurlijk helemaal aan mij liggen, NOT. Ik ben dus met ons Harmpje naar Universel Studios geweest, terwijl onze andere twee matties wat vrouwelijk schoon gingen spotten op de stranden van Malibu.

21 augustus 2009 – 17:48 local time
Op 11 kilometer hoogte boven Opasquia Provincial Park, Ontario, Canada

Ik schrijf dit verslag in het vliegtuig op weg naar ons thuisland, Nederland. Normaal lig ik te slapen in het vliegtuig, maar hier maak ik wel even tijd voor. Ondertussen ben ik de film Fast&Furious aan het kijken. Ik snap er alleen niet veel van omdat het niet Nederlands gesproken is en ook niet ondertiteld.

Maar goed, de dag waar ik over moet schrijven begint als we wakker worden in het motel ergens in Santa Barbara, een stad aan de kust. De naam van dat motel weet ik op dit moment niet meer, waarschijnlijk zal dat wat met alcohol te maken hebben (Hacienda, HvT).

21 augustus 2009 – 16:17 local time
Op 11 kilometer hoogte boven Regina, Saskatchewan, Canada

Ondertussen in het vliegtuig op weg naar ons kikkerlandje zal ik nog een poging wagen om onze dinsdag te beschrijven. Opmerkelijk is overigens dat Hans aan het aanpappen is met een vrouw op leeftijd, de leeftijd is niet het opmerkelijke maar het feit dat het over een Amerikaanse gaat verbaasd ons zeer. Hans heeft toch een duidelijke voorkeur voor onze Oosterburen.

Maar enfin, ik zal nog wat vertellen (voor zover ik het nog weet) over de dinsdag.