zeroxcool.net – Harm van Tilborg

In traditie op de afgelopen twee jaren wilde ik dit laatste jaar van het decennium afsluiten met een grote post, die dit jaar gaat samenvatten. Dit gebeurt dan ook geheel in lijn op Kerstavond. Inmiddels zitten paps en mams klaar om richting de kerk te gaan, terwijl Teun net terugkomt van de verjaardag van neefje Tijn — waarop het voor mij tijd is om de agenda te openen en eens te kijken wat er het afgelopen jaar zich allemaal heeft afgespeeld. Naast een grote samenvatting kan ik uiteraard ook niet om de lijstjes heen, dus in deze post vind je eveneens de beste singles, albums en concerten. Ja, het wordt me de post wel :).

Het zijn weer drukke weken. Mijn drie(!) weken tentamens zijn afgelopen maandag aangevangen. Dat begon direct goed: het tentamen cryptography II. Heel pittig en zelf eigenlijk geen tijd in gestoken. Zowel in het leren, als in het inleveren van huiswerkopgaven. Voor mijn gevoel een dikke fail geworden. Wat ondersteund werd door het cijfer wat ik terugkreeg: een 1.0. Zo, voor het eerst in mijn leven een 1 gehaald, klein beetje trots ben ik dan weer wel.

Afgelopen woensdag mocht ik ‘s ochtends aantreden voor het tentamen van Proving with Computer Assistance. Dat lijkt wel gelukt te zijn.

‘s Middags stond er iets anders op het programma. Met de student associatie groep van het Kerckhoffs Institute, Auguste, zijn we op bezoek geweest bij zo’n beetje dé security pioniers in Nederland: Fox-IT. Een stel enorm interessante presentaties gezien over de producten en diensten die de dames en heren van Fox aanbieden. Daarna van een leuke borrel + buffet genoten, om rond een uur of 19u weer terug te keren naar Eindhoven.

En dan kom ik eindelijk bij het punt waarom ik weer eens de pen in gekropen ben. Tijdens mijn autorit van Eindhoven naar ‘ons’ pittoreske dorpje werd ik aangenaam verrast toen Eric Corton tijdens 3voor12 radio zomaar, ineens, drie live uitvoeringen van Antony and The Johnsons uitzond! Way-the-go Eric, in één woord: prachtig. Dit liet mij direct terugdenken aan de tijd waarop ik erachter kwam dat Antony en de zijnen naar Eindhoven kwamen en dit àla minuut wat uitverkocht. Toen even later werd aangekondigd dat hij met z’n band naar het Holland Festival kwam probeerde ik er dan ook als de kippen bij te zijn om een kaartje te bemachtigen: helaas. De VPRO had er even 600 tussenuit gevist en die werden gebruikt om nieuwe leden te werven. Terwijl ik net een maandje eerder lid was geworden, pffffff. Stel je voor dat je 20+ jaar lid bent…

Maar goed, niet getreurd: Eric liet weten dat drie kwartier van het concert via de 3voor12 tv online te bezichtigen was: doe maar even snel checken hierrrrr.

Tijd blijft een ongrijpbaar iets. Soms heb je er te veel van – okay, bijna nooit – en soms dan is het nergens te bekennen. Dat laatste was de laatste weken het geval. Hoewel ik meende voor mezelf op de uni niet te veel hooi op m’n vork te hebben genomen, bleek dat toch niet helemaal te kloppen. De voorbije weken ben ik daar weer achter gekomen. Deadline na deadline, verslag na verslag en project na project. Al moet ik zeggen dat het einde dáárvan in zicht is.

Morgen een kleine presentatie over het groepwerk van het vak Software Security te Nijmegen. Waar we een soort van security audit aan de hand van OWASP gedaan hebben voor het open-source bulletin board systeem phpBB. Wij hebben als groep zijnde het session management onder de loep genomen, wel interessant, maar niet meer dan dat. Dan wordt er maandag een kleine presentatie verwacht betreffende een paper over A Probabilistic Applied Pi–Calculus. Tot zover de kleine deadlines. De afgelopen weken hebben we voor de vakken Automated Reasoning en VLSI programming ook al twee verslagen ingeleverd – 50 pagina’s ieder. Kortom, het ware drukke weken.

Rest ons nog een mondeling voor VLSI a.s. dinsdag en het inleveren van een gezamenlijke en individuele opdracht voor Proving with Computer Assistence over anderhalve week. En dan zijn we klaar? Nee hoor. Dan volgen er vanaf volgende week woensdag 3.5 week tentamens. En dan? Dan wordt er twee weken gewerkt.

En dan? Dan gaan we U2 bekijken en twee dagen daarna begint dan eindelijk m’n trip naar Canada. Waar ik anderhalve week blijf en dan doorvlieg naar LA, alweer ik Mark, David en Hans zie. Om samen drie weken door het westen van de VS te trekken, met een gehuurde SUV. Ik zeg: kom maar op met die deadlines, nog even vlammen en geld verdienen. Om het dan in een kleine maand waarschijnlijk allemaal weer uit te geven.

Owja, en in de tussentijd ga ik nog wel even The Gaslight Anthem (wat een gruwelijk, te gek, gaaf en geniaal album, zóóó’n zin in!),

de Fleet Foxes,

en Moby

zien. Maar dat had de oplettende lezer uiteraard al lang aan het menu aan de rechterkant gezien… Hell fucking yeah!