zeroxcool.net – Harm van Tilborg

29 januari 2011, Otavalo, Imbabura, Ecuador

Ja, zoals ik over gisteren al melde waren we een beetje laat — of eigenlijk vroeg — thuis. Dus na een mooie 2,5 uur slaap was het weer gedaan met de rust: vandaag staat Otavalo op het programma. Otavalo is een klein Indiaans stadje waar iedere dag, maar vooral op zaterdag, door de hele stad heen een markt is, waar je eigenlijk zo’n beetje alles kunt kopen.

Na een snel ontbijtje — het was zelfs voor de familie te vroeg om zelf aanwezig te zijn op een weekend ochtend 😉 — hebben we (Jayne, de Ierse Kath en ondergetekende) de taxi richting de bus terminal Rio Coca gepakt. Waar meneer chauf begon met een bedrag van $7 — dat is werkelijk waar belachelijk veul te veul — konden we na lichtelijk verontwaardige blikken en wat Harm-Spaans uiteindelijk instappen voor $3. Ja mensen, het gaat blijkbaar redelijk met m’n Spaans.

28 januari 2011, Quito, Pichincha, Ecuador

Na de tranquilo donderdag tijd voor een dag met vele belevingen. Deze week was ik de enige 1-op-1 student op school. Het was ook de laatste week les voor de groep (Amerikanen, Duitsers en een Zweed) wereldverbeteraars. (Ja, ik geef toe, ik voel me altijd wat bezwaard als zo’n beetje iedere gringo zegt dat ze vrijwilligerswerk gaan doen. Laat ik mezelf maar voorhouden dat ik de lokale economie een minuscule boost probeer te geven ;).) Dat betekent dat ze deze vrijdagochtend hun afsluitende toets hadden. Jawel, allemaal geslaagd. Klein minpuntje, de sympathieke Duitser — dat blijkt inmiddels ook in Nederland een pleonasme te zijn — Simon kwam te laat tijdens z’n toets omdat z’n portemonnee gerold was tijdens de bustrip richting school en hij dus aangifte moest doen :(. Fijn hoor, de horrorverhalen zo’n beetje om de dag bevestigd zien worden.

27 januari 2011, Quito, Pichincha, Ecuador

En net zoals de vorige donderdag heb ik op deze dag ook niet heel veel te vertellen. Slechts drie uur slaap doen een mens nooit goed, dus ook mij niet. Zeven uur stipt ging de wekker, snelle douche om te proberen m’n walletjes te verbergen — weinig kans dat dat lukt natuurlijk.

Gelukkig kan ik inmiddels in het Spaans aangeven dat ik een ‘chuchaqui seco’ (een droge kater, in Ecuadoriaans Spaan :)), dus is Rosario — m’n lerares Spaans — zo sympathiek om de koffie al om 9u aan te slingeren in plaats van 11u. En jullie weten, koffie helpt altijd. Het werd een ‘tranquilo’ les, met veel conversatie in plaats van droge theorie en veel herhalen. Net zoals het een ‘tranquilo’ dag werd.

26 januari 2011, Quito, Pichincha, Ecuador

Het lijkt erop dat de woensdag een mooie dag in mijn Quito-week aan het worden is. Tijdens de les toch maar begonnen met het kunnen zeggen van dingen in de verleden tijd. Soms wel handig, maar om m’n reisverhalen en belevenissen in het verleden te vertellen, daar is het Engels me toch iets te gemakkelijk voor ;). Na de les snel wat mail gecheckt en daarna richting huis gegaan. Liverpool moest namelijk ballen en dat wilde mevrouw Jayne graag zien (toch mooi dat ze bij kennismaking nog zei: ‘I don’t f-ing care about football’). Geen probleem ik ga wel mee — m’n PSV shirt aan, want de was van de namiddag daarvoor was nog niet helemaal droog en wie weet is er ook wel ergens FC Twente – PSV te ontvangen.

25 januari 2011, Quito, Pichincha, Ecuador

Tranquilo mensen, op deze dinsdag is m’n hele lichaam weer geheel fit. Alles kan erin en komt er weer op de normale manier uit. Jawel, heerlijk om je leven zo open en bloot op het internet te verkondigen. En ach, niemand van jullie die er last van heeft, of heeft gehad. Want al die lieftallige roomies (ja, -ies is het voortaan, later meer) verstaan toch geen pepernoot van wat ik hier allemaal propageer :).

Aangezien ik de maandagavond toch nog maar wel wat vroeger naar bed was gegaan mooi fris opgestaan. Standaard ontbijtje naar binnen gewerkt. Ananas — die werkelijk waar enorm zijn, een 10cm doorsnee is iets boven gemiddeld –, twee zoete broodjes met ditmaal papaya marmelade, wat (okay, oplos)koffie en een roereitje. Daarna op weg naar school voor m’n dagelijkse vier uur durende les. Begin het redelijk op te pakken, mede omdat ik had gevraagd nog even niet met ‘the past’ te beginnen en gewoon eens wat te herhalen…