zeroxcool.net – Harm van Tilborg

Eindelijk weer eens een updatetje. Na alle perikelen met T-Mobile kon ik enkele weken terug eindelijk gebruik maken van m’n mooie MDA Vario. Deze op Windows Mobile 5.0 draaiende MDA is echt de ideale telefoon voor mij. Met flat-fee GPRS access kan ik mijn e-mail checken, SSH’en naar servers van het werk, internetten, m’n agenda checken en heb ik altijd mijn contactpersonen bij de hand.

Bij het koppelen van de MDA aan de desktop PC synct hij automatisch de contacts van Thunderbird en de agenda van Sunbird. Echt te gek! Afspraken die ik vergeet zijn verleden tijd :).

Handig is dat zeg. Kan ik eindelijk weer eens geld terug krijgen van de Belastingdienst, is de download site offline. Fijne jongens daar bij de Belastingdienst. Alhoewel, Versatel is de eigenlijke dader. Een mooie ‘route deadlock’. Hopelijk zijn de ambtenaren vanavond nog wakker anders zal het wel weer morgen worden…

M’n knie herstelt langzaam maar zeker van de operatie. De krukken zijn weer naar opa toe. Zojuist even naar het trainen gefietst, dat ging wel prima. Maar de knie is nu wel weer erg dik. Morgen nog een dagje rust en een bezoek aan de fysiotherapeut en dan wil ik donderdags weer richting Eindhoven om de stage te vervolgen…

Update
Jeuj! De ambtenaren zijn wakker geworden!

Daar zitten we dan weer :), met een laptopje op de bank. Gistermiddag dus geopereerd in kliniek Klein Rosendael. Na een hele ochtend nuchter (ja, dat ben ik altijd :), maar ook zonder eten en drinken ;)) te zijn geweest werd ik om 14:00u in de kliniek verwacht. Even omkleden en zo’n kek operatie jasje aangetrokken om rond 14:15u het infuus te krijgen. Een kwartiertje later lag ik alweer op de operatietafel alwaar ik de – opnieuw gevreesde – ruggenprik gekregen. En, zoals ik eigenlijk heel goed wist, deed dit totaal geen pijn.

De dokter ging direct de knie in de standaard kijk procedure te doorlopen: kraakbeen, in orde; buitenmeniscus, in orde; en ook de binnenmeniscus, in orde. Dan komt mijn gevreesde stuk aan de beurt: de kruisband.

Gisteren mocht ik weer op audiëntie bij de orthopeed in Kliniek Klein Rosendael te Velp. Nu ben ik – zoals velen wellicht wel weten – begin augustus geopereerd aan mijn knie. Begin juni vorig jaar heb ik m’n kruisband en meniscus gescheurd. Twee maanden later lag ik onder het mes in Velp. Daar is toen een nieuwe kruisband erin gezet, gemaakt van een hamstringpees uit het zelfde been. Het hele ‘revalidatie’ proces kost je zo’n zes tot negen maanden. Dat is inderdaad nu zo’n beetje.

Het feit wilde echter dat het allemaal niet zo gladjes verliep. Na een inspanning zat er een behoorlijke hoeveelheid vocht in de knie. Vanaf januari was dat echter niet alleen na een inspanning. Ook een gewoon dagje kantoorzitten was voldoende om de knie dikker te krijgen. Dus na wat aandringen bij de fysiotherapeut een afspraak gemaakt bij de orthopeed.

Woensdagochtend 7 maart 2007, 4:15u geeft m’n wekkerradio aan, en hij loopt nog af ook. Verkeerd ingesteld? Nee hoor. De aankomende twee dagen worden hopelijk twee onvergetelijke dagen Londen. Even douchen, dubbel checken of alle tickets, stadionkaarten, treinkaartjes, de hotel reservering en Engelse ponden in de tas zitten. Dat is het geval. Een goede voorbereiding is het halve werk, zegt men altijd. Tijd om samen met ‘ons pap’ de auto in te stappen om mede reiziger Marc op te pikken. De klok slaat inmiddels 5:00u, ‘s ochtends inderdaad :).

De treinreis
Aangekomen in Boxmeer wordt ons door ‘ons pap’ een geweldige twee dagen gewenst. Met die wens op zak haalt Marc zijn kaartje uit de automaat. Een enkeltje Boxmeer – Schiphol, helaas zonder reductie, we reisden 3,5 uur te vroeg daarvoor. Om 5:30u zou onze trein richting Nijmegen vertrekken. Zou, inderdaad. De eerste trein van de dag was er om 5:40u nog niet. Mede reizigers zeiden dat dit behoorlijk normaal was, bedankt (kloot)Veolia. Met de strakke planning in gedachte maar hopen op het feit dat Murphy een goede dag had vandaag. De trein arriveerde rond 5:45u waarna we in een lege trein instapten.