zeroxcool.net – Harm van Tilborg

21 januari 2011, Quito, Pichincha, Ecuador

‘Viernes’, jawel. De laatste dag van de werkweek. ‘s Ochtends nog even hard gestudeerd met de ‘verbos irregulares’ — onregelmatige werkwoorden. Wat vroeger van huis gegaan om voor m’n lessen nog even wat te internetten. Leuk man, al die berichten. Keep me posted over alles wat er in dat sympathieke dorpje van ons gebeurd :).

Bij thuiskomst na m’n lessen was er éindelijk goed nieuws te vertellen over Jayne haar tas: het vliegveld had gebeld en haar tas was gearriveerd. Jayne dus snel naar het vliegveld gegaan… Alleen geen tas. Klein foutje (of lost in translation :/), hij kwam mee met de vlucht van 14u. Dus ze kon beter om 15u terugkomen. En echt waar, om 15u was haar tas aanwezig. Yay!

20 januari 2011, Quito, Pichincha, Ecuador

Je ziet, het aantal berichten per dag wordt al snel minder. Laten we hopen dat het geen voorbode voor geen berichten is ;). Ook de lengte van het bericht over deze donderdag valt nogal mee. Ja mensen, je leest het goed, ook ik beleef weleens dagen waarin niet zoveel gebeurd ;).

‘s Ochtends gewoon school gehad. Ik oefen eigenlijk te weinig met m’n Spaans. Enkel tijdens de lessen en tijdens het ontbijt en avondeten, plus zo nu en dan als de status van Liga (dé club van Quito — en van held Edison Mendéz!) besproken moet worden met papa César — okay, we hebben ook weleens andere gespreksonderwerpen. Soms heb ik het gevoel dat het allemaal verbeterd en soms word ik er moedeloos van… Anyways, na de les afgesproken met de enige andere student die 1-op-1 les heeft: Greg, ook uit de UK.

19 januari 2011, Quito, Pichincha, Ecuador

Het begint voortaan een standaard ritueel te worden. Of dat goed is durf ik niet te zeggen, maar ook ik heb voortaan m’n oordoppen in als ik de bus in stap, m’n tas voor me om te voorkomen dat m’n tas niet leeggeroofd of kapotgeprikt wordt… Als ik ‘s ochtends de krant probeer te lezen, lees ik dat er iedere dag ongeveer tien gestolen laptops, camera’s of mobiele telefoons in Quito worden aangegeven. Veelal gestolen in ‘el bus’…

Anyways, de les begint gewoon weer met het voorlezen van al m’n gemaakte notities. Dat zijn er inmiddels nogal wat. Ik heb ongeveer 16 A4-tjes vol gekregen, nice! Na de les — die naar mijn gevoel nog steeds moeizaam verloopt: het is zovéél allemaal — Facebook weer open gegooid. Werkelijk waar heel hardop gelachen om Ricky Gervais die de Golden Globes opnieuw mocht presenteren. Thanks voor de tip Mark G ;).

18 januari 2011, Quito, Pichincha, Ecuador

Ik lig een beetje achter, eens kijken of ik dat dit weekend een goed kan maken. Startend met het beschrijven van m’n eerste dinsdag in Zuid Amerika.

De wakker gaat hier ook gewoon om 6:45u. Juist mensen, hier wordt ook gewoon hard gewerkt. Een snelle douche om daarna richting de ontbijttafel in het ‘gewone’ huis, van Cesár en Mirella te gaan. Iedere dag word ik mooi in de watten gelegd. Zo staat er een heerlijk stuk (exotisch) fruit op het menu. Van ananas, aardbeien en papaya, tot aan banaan, mango en appels. Een lekker stuk brood of croissant wordt belegd met ananas-, aardbei- of bessenjam. Waarna er een lekker eitje bijkomt. Jawel, een goede bodem om mijn zware dag te starten.

17 januari 2011, Quito, Pichincha, Ecuador

Ik geef toe, ik houd het goed vol hier. Het bloggen bedoel ik ;). Nee hoor, de rest bevalt ook meer dan prima. Ik beleef nu al zoveel dat ik iedere dag wel een A4-tje kan vullen. Maar heb het gevoel dat een beknopte samenvatting net zo goed werkt — okay, en tijd scheelt :). Ben overigens maar gerust, ik heb zo’n naar voorgevoel dat dit de komende tijd alleen maar minder wordt, sowieso het interval tussen twee blogs in ;). Hier dan een probeersel van een redelijke beknopte samenvatting van gisteren.

Ik sloot m’n verhaal af dat Jayne (m’n Engelse roomie, yes, dat klinkt cool!) richting het vliegveld was om haar tas eindelijk op te halen. Het zegt genoeg dat ze inmiddels rondloopt op een paar sokken van Hermpje, haha. Of zoals ze zelf zei: ‘I’m ok, am wearing my housemates socks and deoderant, and using his showergel, so I smell like a bloke’, gih gih. Valt heel veel over deze nare situatie te zeggen maar dan houd ik me niet aan de belofte in de eerste alinea: kortom, ik meld wel als er goed nieuws is omtrent haar bagage ;).