zeroxcool.net – Harm van Tilborg

8 februari 2011, Latacunga, Cotopaxi, Ecuador

Zoals gezegd, een bezoek aan de Quilotoa-loop staat op het programma. Na een heerlijk ontbijtje gaan we (Jayne en ik) richting ons tour bureau. Daar zien we dat er nog een andere (ietwat oudere) Britse dame met ons meegaat die dag. Shelly is lerares Engels voor mensen voor wie dat een tweede taal is. Ze heeft onder andere gewerkt in Seoul, Calí en vele andere plaatsen. Plus ze is plat Brits, dat belooft een dag vol mooie verhalen te worden…

We stappen in een mooie 4×4 jeep samen met onze gids van de dag Cristian. De rit richting het kratermeer duurt normaliter ongeveer 1,5 uur, maar we zullen tussendoor nog verschillende andere locaties aandoen. Zo starten we bij enkele beelden die de verschillende perioden uit de Indígenas (indianen) tijd aanduiden. Wat later bij een galerie met allemaal kunst gemaakt door de lokale bewoners. Jammer dat ik nog een hele reis voor de boeg heb, anders was er zeker wat mee terug gegaan in de koffer. De rit gaat verder langs bochterige bergweggetjes naar een maximale hoogte van 4km. We rijden door prachtige landschappen waar ieder kwartier zich iets anders afspeelt. Van een Engels landelijk landschap, tot een landschap dat je enkel kent uit films, prachtig! Naast de plaggenhutten waarin nog steeds enkele Indígenas wonen — met op de grond vaak cavia’s, juist het eten voor de toekomst wordt daar vet gemest — komen we ook langs veel kleine dorpjes en uiteindelijk in een heus stadje.

7 februari 2011, Latacunga, Cotopaxi, Ecuador

We worden wakker na een spannend nachtje, maar we zijn uiteindelijk veilig en wel in het juiste bedje van hostel Tiana beland. Tijdens het ontbijt (croissants, banaan-/sinaasappelsap en koffie) zien we de Ierse Kath. Dat was gelukkig allemaal gepland, maar omdat we zo laat aan zijn gekomen hadden we haar nog niet gezien. Na het ontbijt wat Skypen, internetten en ervaringen met andere gasten uitwisselen. De reden dat we in Latacunga zijn is voornamelijk de vulkaan Cotopaxi (een dikke 5,9km hoog) en het kratermeer Quitoloa. Daarover later meer.

6 februari 2011, Mindo, Pichincha, Ecuador

Om zeven uur gaat de wekker van Louise en omdat we zoals gezegd de zolder delen worden we allemaal wakker, na een avond met prachtige gesprekken, drank en veel dobbel spelletjes. Jawel, het is ook aan ieders gezicht af te lezen. Anyways, niet te veel tijd om te treuzelen, een snelle douche doet wonderen voor sommigen en om acht uur stipt zitten we aan de grote ontbijttafel. Claudia — de baas van het hostel, en Duits-Ecuadoriaanse die opgegroeid is in Californië — schenkt koffie/thee/chocolademelk, een groot glas yoghurt gevuld met heerlijk exotisch fruit, gebakken eitjes en croissantjes. Wat wil een mens nog meer…

5 februari 2011, Mindo, Pichincha, Ecuador

Nieuwe dag en een andere kaart… Zoals ik al zei: het echte reizen gaat nu beginnen. ‘s Ochtends vroeg eruit, want m’n tas was nog niet helemaal ingepakt. Mede omdat ik daar gisteren de puf niet meer voor had en omdat de was die ik gistermiddag gedraaid had nog niet helemaal droog was. Dus ging de wekker om 6u. Spullen ingepakt in twee delen. M’n grote backpack laat ik nog enkele dagen bij de familie staan, dus m’n dag rugzak klaargemaakt voor een weekendje weg richting Mindo. Een klein (toeristisch) dorpje waar enorm veel te doen is.

4 februari 2011, Quito, Pichincha, Ecuador

Daar issie dan: de laatste les Spaans, na drie weken lang vier uur per dag me gebezigd te hebben aan deze taal, eens kijken hoe het er exact voor staat: examen. Veel dingen die we drie weken terug voor het laatst behandeld hebben, dus goed nadenken en ook veel dingen opzoeken in m’n Engels-Spaans woordenboek — welke ik er dus bij mag houden. Na een kleine twee uur m’n papier ingeleverd en samen met m’n lerares doorlopen. Veel dingen goed en bij de fouten die ik maakte gelukkig geen onoverkoombare-niet-te-snappen dingen: yes! Uiteindelijk geslaagd met 85%, hell yeah!