zeroxcool.net – Harm van Tilborg

Er zijn werkelijk waar dagen, dat ik inlog op de backend van m’n weblog met de gedachte om een kleine blog post te gaan typen. Geloof me, dat is zo. Als ik dan echter ingelogd ben, dan staat er een rood gloeiend lampje te knipperen dat er één en ander geupdate moet worden. (Ja, WordPress heeft ook z’n voor- en nadelen.) Maar om terug te komen op de gedachte, het uiteindelijke doel (het schrijven van een blog post) is dan na verloop van tijd – dat is, na alle updates geïnstalleerd te hebben – verdwenen. Maar niet ditmaal, ik heb zowaar wat tijd gevonden mijn belevenissen van de laatste dikke maand op schrift te zetten. En gezien de titel, zal het een positief verhaal worden, jawel.

Beginnend bij de afronding van mijn afstuderen. Op maandag 26 juli heb ik de laatste versie van mijn thesis (genaamd ‘Shaping DNS Security with Curves — A Comparative Security Analysis of DNSSEC and DNSCurve’) ingeleverd bij mijn afstudeercommissie. Twee weken later (maandag 9 augustus) heb ik deze thesis gepresenteerd tegenover een volle zaal, gevuld met diezelfde commissie, maar ook met veel familie, vrienden, klasgenoten en (oud-)collega’s. Na dit publieke deel heb ik mijn thesis verdedigd ten opzichte van de commissie, waarna er witte rook verscheen: ik ben geslaagd!

In het publiek zat ook mijn opa, die vorige week de prachtige leeftijd van 90 jaar heeft bereikt. De commissie had voor het cijfer van m’n afstuderen een mooie formule in huis. ‘Ik moest vaker een oud iemand in het publiek meenemen’, de leeftijd van de oudste persoon in het publiek gedeeld door 10 was namelijk m’n cijfer. Afgestudeerd met een vette 9 dus, helemaal te gek! De komende tijd zal ik wat meer informatie (thesis, resultaten, code, documentatie, et cetera) omtrent m’n afstuderen vrijgeven…

De dag na m’n afstuderen hebben we om 4u ‘s ochtends met ons 9-persoonsbusje koers gezet naar de eerste stop voor onze Oost Europa trip: Praag. Met zes vrienden hebben we vervolgens goed huis gehouden in Krakau, Auschwitz, Boedapest, Siofok, Bratislava en uiteindelijk München. Ik heb nog wat regels liggen met de agenda van deze top vakantie, die ik als ik weer eens wat meer tijd over heb uit wil gaan schrijven. Maar voor nu voldoet het onderstaande filmpje ook meer dan prima ;):

Uiteraard leuk om ook nog even de toekomst in te kijken. De komende tijd heb ik op m’n 23e al een kleine sabbatical opgenomen. Na 7 jaar fulltime gestudeerd te hebben met daarbij ook 7 jaar part-time gewerkt te hebben, vond ik het tijd om beide stil te leggen (eentje met reden: lees hierboven ;)), de andere omdat ik nu de kans heb er eens langer dan 4 weken tussenuit te gaan. Dat is dan ook de bedoeling. Na verschillende kleine tripjes naar Dublin, waarschijnlijk Parijs en misschien ook nog Kiev, staat er op de planning om voor een onbepaald aantal maanden Latijns-Amerika te gaan bezoeken. Maar goed, allemaal nog erg onzeker en vooral: onbekend. Wie weet over een korte tijd meer hierover. Ook nog een leuk vooruitzicht: laatste weekend van september staat er een duikcursus op de rol. Kortom, op dit punt is het leven precies zoals de titel van deze blog aangeeft…

Daar zit je dan, bovenin het Auditorium op de TU/e campus. ‘Holey loney’ te werken aan je afstuderen. Met het vooruitzicht dat er om 15u nog een gesprek is over de voortgang hiervan, met m’n begeleider op de universiteit.

Zoals de titel inderdaad al aangeeft: ‘it’s been a while’, sinds m’n laatste blog. En als je dan rond 14u een writer’s block krijgt, dan is het de ideale tijd om tussendoor even iets in je moerstaal uiteen te gaan zetten op je persoonlijk webpagina. Noem het bezigheidstherapie. Ja, dat heeft een betere uitstraling dan het standaard sog’en (zie Google).

Laten we gewoon eens aan het begin van het jaar beginnen en dan gelijk bij het saaiste gedeelte: de tentamens. Ik had er twee gepland staan. Een in Eindhoven en een in Nijmegen. Die in Nijmegen (glansrijk) gehaald, terwijl de ene in Eindhoven begin april herkanst mag worden. Moet er uiteraard bij vertellen dat dat vak geen verplicht vak is, ik zelfs te veel studiepunten heb – ook zonder dit vak. Maar goed, eenmaal ergens aan begonnen wil ook zeggen, eenmaal iets afm…

Na de tentamens was het tijd om aan m’n afstuderen te beginnen. Daar ben ik nog steeds mee bezig (en zoet mee tot eind juli :(). Ik doe dat twee dagen in de week bij het bedrijf ON2IT te Waardenburg en dat bevalt me meer dan prima. Een van de dagen zit ik op de TU – waaronder vandaag dus – en de andere dagen besteed ik thuis. Misschien wel gemakkelijk even uit te wijden waarmee ik geacht wordt bezig te houden: het ontwerp, de implementatie en de analyse van DNSCurve. DNSCurve is een voorstel van prof. dr. Bernstein om het DNS te beveiligen op link niveau. Voor de leken onder ons: dit houdt in dat ik bezig ben met het beveiligen van de vertaling van ‘www.harm.nl’ naar een internet adres. Wat inhoudt dat straks er geen informatie meer uit deze aanvragen gehaald kan worden. Je provider weet zo dus niet of je ‘www.harm.nl’ bezoekt, of ‘www.tilborg.nl’. Dit allemaal aan de hand van state-of-the-art cryptografische bouwstenen. Erg interessant, een combinatie van zowel theorie (ontwerp en analyse) en praktijk (implementatie). Op dit moment ben ik bezig met het afronden van het ontwerp, waarna er (eindelijk ;)) begonnen kan worden aan de implementatie. Maar goed, zoals ik al zei, hier ben ik zoet mee tot eind juli dit jaar.

Dan over naar het stukje sport. Het lijkt onmogelijk, onwaarschijnlijk en onwaar: maar ik sport zowaar weer. Na de podo therapeutische zolen zijn alle irritatie en overbelasting klachten van de knie als sneeuw voor de zon verdwenen. Ik fluit dus sinds de winterstop weer voor de KNVB en ben bezig m’n conditie op te bouwen voor een ander nieuwtje: ik ben op dit moment bezig met m’n sollicitatie voor de luchtmacht als zijnde vlieger. Vorige week op inlichtingen middag geweest, op vliegbasis Volkel. En daar samen met negen andere potentiële vliegers voorgelicht over de sollicitatie procedure. Veel papierwerk tot dusver (m’n HAVO diploma zoeken, bij de gemeente langs voor een GBA uittreksel, referenties afbellen en op de hoogte stellen, enzovoorts). Ik hoop in ieder geval het pak papier volgende week op te sturen. Waar na een maand ongeveer de eerste tests zullen beginnen en dan maar hopen dat we zo lang mogelijk ‘erin blijven’. ‘I’ll try to keep you posted :)’.

Ook het nieuwe concert jaar is weer aardig begonnen. Wat kleine optredens gezien en er staan er wat op de rol. Maar goed, dat vind je in het rechter menu een mooie samenvatting van. Toevallig ook nog bezig met de zomervakantie. Wat waarschijnlijk een bezoek aan Rusland, Estland en Finland gaat worden. Echter, ook voor dit: daar is nog niets zeker aan.

Zow, een kleine grote update, ik hoop m’n log ietsje beter bij te gaan houden de komende maanden. Of dat gaat lukken dat zien we vanzelf wel. Ik ga weer verder aan m’n ontwerp om over een half uurtje in te pakken voor m’n gesprek met de begeleider van de TU. Ciao!

In traditie op de afgelopen twee jaren wilde ik dit laatste jaar van het decennium afsluiten met een grote post, die dit jaar gaat samenvatten. Dit gebeurt dan ook geheel in lijn op Kerstavond. Inmiddels zitten paps en mams klaar om richting de kerk te gaan, terwijl Teun net terugkomt van de verjaardag van neefje Tijn — waarop het voor mij tijd is om de agenda te openen en eens te kijken wat er het afgelopen jaar zich allemaal heeft afgespeeld. Naast een grote samenvatting kan ik uiteraard ook niet om de lijstjes heen, dus in deze post vind je eveneens de beste singles, albums en concerten. Ja, het wordt me de post wel :).

22 augustus 2009 – 05:36 local time
In het vliegtuig een kilometer of 300 onder Reykjavik, IJsland

De andere heren hebben de afgelopen uren in onze vlucht richting London Heathrow hun laatste verhaal geschreven. Die eer komt mij nu toe. De lokale tijd (voor het gemak is dat op dit moment die van London) geeft aan dat het 5:38u is. Beetje vroeg dus. In onze hoofden is het echter iets over half tien ‘s avonds. Dus nee, slaperig ben ik niet. Weemen ligt daarentegen gewoonlijk weer eens gestrekt. Over de dag van vandaag valt niet heel veel te vertellen, het zal daarom misschien een kleine terugblik danwel samenvatting worden.

‘s Ochtends opgestaan in ons motel Ramadah Inn. Dat een kleine twee mijl van LAX ligt. Wat ook goed te merken was aan de enorme herrie als er weer eens een Boeing of Airbus over kwam vliegen. Mark slaapt de laatste dagen ook goed, hij is er een dag of drie geleden achter gekomen dat als zijn voeten bij mijn hoofd liggen (en mijn voeten vice-versa bij zijn hoofd) hij een stuk beter slaapt, omdat mijn parttime job als houthakker natuurlijk ook zijn tol eist. Leuk voor hem dat hij dat na 18 dagen pas ontdekte, anyways. ’s Nachts hebben Mark en ik overigens nog online onze vlucht ingecheckt. De drie heren hadden alle drie een plaats (naast elkaar) toegewezen gekregen, ik nog niet, beetje raar.

21 augustus 2009 – 19:01 local time
Ergens op 11km hoogte in het noorden van Quebec, Canada

We vliegen nu ergens boven Canada op weg naar ons gigantische en geliefde Nederland. Ik weet niet hoe onze Mark erbij komt dat wij een kikkerlandje zijn of misschien toch wel: alcohol.

Onze dag begon uiteraard weer met het wachten op onze grote vrind Herm, erg vervelend maar het went zullen we maar zeggen. Onze Harm is erg geobsedeerd van het moviepark Universal Studios. Dit komt waarschijnlijk omdat onze Herm vroeger ambitie had, ja je hoort het goed, onze Herm had ambitie. Toen onze Harm in zijn midlife crisis (tussen de 10 en 15 jaar) zat, had hij altijd de ambitie om een groot acteur te worden. Ik persoonlijk heb daar nooit zo’n vertrouwen in gehad, maar dat kan natuurlijk helemaal aan mij liggen, NOT. Ik ben dus met ons Harmpje naar Universel Studios geweest, terwijl onze andere twee matties wat vrouwelijk schoon gingen spotten op de stranden van Malibu.